Άντε και γαμήσου!

Έχω βαρεθεί να σε μελετάω. Ειλικρινά, βαρέθηκα. Βαρέθηκα να μελετώ τους τρόπους με τους οποίους προσπαθείς να φτάσεις στην κορυφή. Να ικανοποιήσεις τον υπεροπτικό σου εαυτό. Αλλά όπως σωστά μάντεψες για μένα είσαι ένα πειραματόζωο που απλά ζει για να το μελετάω. Κοίτα, τα πράγματα είναι απλά. Μόλις η μάσκα σου βγει ξέρεις τι είσαι; Ένα μάτσο σκατά. Μάλιστα είσαι ακριβώς το ίδιο, το ίδιο ηλίθιος με άλλα κάτι εκατομμύρια ανθρώπους. Λες να μην ξέρω τις μεθόδους σου; Τα ίδια σκατά. Δεν βγήκες μήπως από εκείνη την σχολή από την οποία πέρασα και εγώ. Μόνο που εγώ απέρριψα όλους μου τους δασκάλους και μάλιστα με επεισοδιακό τρόπο που ξεχωρίζει σαν σημαδούρα από την δικιά διπλωματία. Μπορεί να έχω όνομα, υποχθόνιο, ένα όνομα που με κάνει να σέρνομαι αλλά στην ουσία εσύ σέρνεσαι.

Ποιος είσαι;

Ξέρεις ε; Στην αρχή δεν το είχα καταλάβει. Δεν φαινόταν. Το έκρυβες τόσο, μα τόσο καλά που ακόμα και ένας έμπειρος από την κοινωνία δεν θα μπορούσε να το καταλάβει. Έχεις ταλέντο σε αυτό υποτιθέμενε κύριε Χ. Πραγματικό ταλέντο. Αυτό θες. Να σου λένε ότι είσαι ο πρώτος σε όλα. Ε, τελικά είσαι. Είσαι πρώτος στην υποκρισία, στην ηλίθια νοοτροπία, στο στενοκεφαλισμό σου. Καλύτερα τώρα. Νιώθεις καλύτερα; Είδες πρώτος είσαι πάντα σε όλα. Είσαι ο καλύτερος μεγάλε. Είσαι ο τέλειος.

Έχεις και γέλιο ρε συ όμως. Έχει πολύ πλάκα να σε βλέπω να προσπαθείς να πείσεις ανθρώπους με την φτηνή σου χρήση λέξεων. Ξέρεις εσύ μωρέ τώρα. Στα μικρά και στα χαζά πετάς δυο λέξεις και το χάφτουν. Αλλά εκεί που έχεις τρομερή πλάκα είναι όταν κάνεις το ίδιο πράγμα σε ανθρώπους που ξέρουν τι σκατά είσαι.

Τι έγινε τώρα; Δεν καταλαβαίνεις; Μήπως θες να στο πω στην γλώσσα σου; Όχι ακόμα. Περίμενε λίγο. Τώρα ξέρεις τι θέλω να κάνω; Θέλω να σε παρομοιάσω με κάτι. Ναι, πάλι νικάς. Κάποιος ασχολείται μαζί σου, είδες; Τώρα εγώ και ίσως όλο το σύμπαν αργότερα. Εσύ! Εσύ! Εσύ! Πες το τρεις φορές! Πες την λέξη που τόσο πολύ αγαπάς. Θέλω να σε ακούσω να την λες. Βγάλε τα κόμπλεξ από μέσα σου παλιό εγωιστή. Έλα κάντο, όχι για μένα, για σένα.

Λοιπόν αρκετά. Ώρα για την παρομοίωση. Έτοιμος; Μου ‘ρθε μια εικόνα τώρα. Πιστεύω πως και εσύ έχεις εικόνες. Ναι, βέβαια αφού είσαι ένας από τους πιο δημιουργικούς ανθρώπους στον κόσμο. Ποιος μπορεί να σε φτάσει. Έχεις τρομερές εικόνες. Και μουσικές ακούς. Τις έκανες τις υποχρεώσεις σου εννοώ. Άκουσες μουσικούλα, διάβασες βιβλιαράκια, είδες τηλεόραση, καταπιάστηκες με χίλια δυο πράγματα. Όχι επειδή σου άρεσαν. Αλλά επειδή έπρεπε. Σωστά; Τώρα μεγάλε μπορείς να χαλαρώσεις και να πεις εκείνη την λεξούλα .ΞΕΡΩ . Τώρα μπορείς να συμμετέχεις σε όλες τις συζητήσεις και να είσαι πάντα μέσα σε όλα. Εσύ δεν είχες πει ότι ήθελες πάντα να είσαι η ψυχή της παρέας; Ναι, το θυμάμαι. Πολύ καλά. Θυμάμαι πάντα εκείνες τις στιγμές που έδειχνες πόσο απίστευτα εγωιστής είσαι. Θεέ μου. Τις θυμάμαι τόσο καλά όσο και το όνομα μου. Το πραγματικό μου όνομα. Όχι, όπως εσύ με ονομάζεις για να με πεις εμένα υποχθόνιο. Πλάκα δεν έχει; Τι λες; Πάμε στην παρομοίωση.

Λοιπόν. Σε σκέφτομαι σαν την τηλεόραση. Είσαι ένα προϊόν. Ναι. Μόνο που δεν έχεις κανέναν να σε διαφημίζει (Τι γιατί; Αφού είσαι εγωιστής) και διαφημίζεσαι μόνος σου. Ναι, είμαι τόσο σίγουρος για αυτό όσο για το γεγονός ότι σε 2 λεπτά ο ήλιος θα βγει και θα λούσει το δωμάτιο μου με φως. Είσαι μια αισχρή διαφήμιση της τηλεόρασης. Στην γλώσσα σου; Παρακμιακή.

Αααα θυμάσαι ρε; Ότι κάθε φορά που είχα μια επιτυχία στην ζωή μου και ήσουν και εσύ δίπλα και εμένα μεν μου λέγανε καλά λόγια ενώ εσένα όχι?.τι βλέμμα έπαιρνες; Θυμάσαι ρε παλιό εγωιστή; Φυσικά και θυμάσαι. Ίσως όχι εκείνη την συγκεκριμένη μέρα αλλά κάποια άλλη μέρα. Βασικά, ίσως έκανες τα ίδια πριν από 2 λεπτά.

Αλήθεια τώρα που το διαβάζεις αυτό; Μήπως έχει κόσμο εκεί; Σε πόσους πριν αρχίσεις να το διαβάζεις αυτό είπες ψέματα. Πόσες κορόιδεψες πάλι ρε. Σε πόσες κοπέλες φόρεσες την μάσκα του ρομαντισμού, σε πόσες την μάσκα του απογοητευμένου, σε πόσες την μάσκα του ροκά; Για πες μου. Τι να πεις; Φυσικά και δεν το περίμενες!

Θέε μου έχει πλάκα. Πόσες υποτιθέμενες δουλειές έκλεισες σήμερα; Σε πόσους είπες ότι θα κάνεις δουλειές; Και πάλι ξέρεις (όλα τα ξέρεις). Ξέρεις, εκείνες τις δουλείες που κάνεις για να μας αποδείξεις πόσο τρομερός είσαι και πόσο πολύ διαφέρεις. Να κάνεις το show σου ρε. Το μεγάλο σου show. Αφού είσαι ένας showman.

Και άλλες εικόνες. Πολλές εικόνες. Αρχίζει το κείμενο να σε εκνευρίζει το ξέρω. Αλλά δεν θα σταματήσεις να το διαβάζεις. Ακόμα και αν το πετάξεις στον τοίχο όπως θα το βλέπεις κάτω θα το ξαναπιάσεις και θα το διαβάσεις ενώ μέσα σου θα βρίζεις. Ακόμα και αν το πετάξεις στα σκουπίδια πριν το διαβάσεις θα το μετανιώσεις μετά. Και ξέρεις το γιατί. Γιατί δεν μιλάνε και πολλοί για τον αληθινό σου ευατό. Σκουπίδι!

Να και μια καινούργια λέξη. Είσαι η ίδια η προπαγάνδα προσωποποιημένη. Και είσαι και η ζήλια η ίδια. Ο φθόνος. Είσαι. Το έχεις μέσα σου. Και μια μέρα θα χαρώ πάρα πολύ να σε καταστρέψει. Το έχω βάλει στόχο βλέπεις. Τέτοια σκουπίδια σαν εσένα θέλω να τα εξαλείψω. Σκουπίδια που διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα και σκάβουν λακουβίτσες σε αυτήν και βουνά. Στις λακουβίτσες βάζουν??..χμμμ ?..το σύμπαν ολόκληρο ενώ στο βουναλάκι τον στρογγυλό τους κώλο!

Ξέρεις πότε το κατάλαβα ρε; Σε κάποιο από τα μυθιστορήματα σου αλλά κυρίως όταν έδωσες μια τρομερή θεατρική παράσταση.

Ξέρεις ε; από ένα και σημείο και μετά ποτέ δεν πίστευα ούτε λέξη σου αλλά ακολουθούσα, πιστά. Ήθελα να δω μέχρι που μπορεί να πέσει κάποιος. Είσαι στον βούρκο. Είσαι ένα απίστευτα εγωπαθές άτομο. Αλλά είπαμε. Βγήκες από την ‘σχολή’. Τα ίδια σκατά είσαι.

Ξέρεις πότε θα σε παραδεχτώ; Όταν θα πεις την αλήθεια αδιαφορώντας για τον εαυτό σου. Είσαι και εσύ σαν αυτούς που σκοτώνουν τον Ιησού και υμνούν τον Ιούδα! Θέλω να σε ακούω να μιλάς ακόμα μια φορά για επανάσταση. Τα λες μόνο επειδή η λέξη κάνει έμφαση. Δεν ενδιαφέρθηκες ποτέ σου σκουλήκι για τον άλλον. Μόνο για σένα. Για κανέναν άλλον!

Είναι πολύ απλά τα πράγματα. Είναι πράξη και Θεωρία. Εδώ είσαι φίλος εδώ είσαι γνωστός. Εδώ πιστεύεις, εκεί αδιαφορείς. Εδώ είσαι ρομαντικός εκεί είσαι διεστραμμένος. Είναι ανάλογα το περιβάλλον στο οποίο ζεις. Και ποιοι αλλάζουν ανάλογα με το περιβάλλον. Οι χαμαιλέοντες. Είδες που σου λέω. Το όνομα αυτό σου ταιριάζει πολύ καλύτερα!

Τώρα απλά κοιτάς το χαρτί. Λίγο απορημένος, λίγο σαστισμένος! Μετά μπορεί να νευριάσεις. Μετά από λίγο θα βγεις έξω και θα κάνεις τα ίδια μόνο που θα σκέφτεσαι και τις λέξεις μου για λίγο. Μετά θα τις ξεχάσεις και εγώ θα γίνω ο κακός. Και γιατί; Γιατί είπα την αλήθεια ρε. Εεεεεε ναι.. Δεν πρέπει να καώ στην κόλαση για αυτό; Αυτή δεν είναι η αρχή σου παλιό ζώο;

Πρέπει να σου πω κάτι. Τώρα έχεις πολύ πλάκα. Που συχνά πυκνά αποκαλύπτεσαι μόνος σου επειδή βαρέθηκες. Βαρέθηκες να υποκρίνεσαι. Όταν σε άσχετες στιγμές κάνεις λάθη. Δεν καλύπτεις πού καλά τα ίχνη σου. Είσαι σαν τους κισσούς που καλύπτουν τα πανέμορφα δέντρα, σαν μικρόβια που μολύνουν και που εξαντλούν όλους τους πόρους της περιοχής και μετά περνάνε σε άλλη.

Η αλήθεια. Δεν μπορείς να την καταλάβεις την λέξη αυτή ε; Στην ουσία δεν πιστεύω να καταλαβαίνεις και πολλά πράγματα. Απλά, ένας μιμητής είσαι. Σαν πολλούς μη δημιουργικούς. Όλοι πάσχετε από την ίδια αρρώστια. Ο εγκέφαλος σου μόλις δει κάτι αρνητικό για την εικόνα σου το απορρίπτει. Δεν το αναλύει καθόλου. Όχι, το απορρίπτει. Μετά απλώς για να μην δείξει έτσι ‘απότομα’ ότι την απορρίπτει θα το φέρει ομαλά ομαλά στο θύμα του. Τέλος πάντων. Επειδή έχω και άλλες δουλειές (αν και έχω να σου πω άλλες 10 σελίδες περίπου) εκτός από το να ασχολούμαι με σκουλήκια θα στο πω στην γλώσσα σου και είμαι σίγουρος ότι μόνο αυτό θα θυμάσαι στο τέλος.

Άντε και γαμήσου!