ΠΣΚ

με μια ή και χωρίς ανάσα

Παρασκευή βράδυ. Πάμε Αγγελάκα (θλιμένη μπουγάτσα για τους ακροατές του ποιοτικού σπορ εφ εμ). Ο γκαντέμης μουσικός θρηνεί το κινητό του. 2 μπλόγκερς μεσολαβούν και τελικά βρισκόμαστε στις 9.30 εκεί. Μήνυμα στον Αντρέα. "Θες φωτό από live Αγγελάκα στο Gagarin"; "Πουλάς στον σαΛονικιό Αγγελάκα ρε συ; Φέρε μας και μπουγάτσα". Θα είναι καλό βράδυ. Ο χώρος συμπαθητικό liveάδικο, ο κόσμος αρκετός. Παρατήση: αν και γνώριζαν την δουλειά του ΓΑ, μάλλον δεν είναι εξοικιωμένοι με τις συναυλιακές του συνήθειες. Να βγαίνει αργά. Βγήκε όμως και τα έσπασε. Zpi, ο αντικομφορμισμός μας βρήκε κάπως στο 2ο τραγούδι, αλλά το υπόλοιπο ήταν σούπερ. Είμαι ένα φύλλο του φθινόπωρου που πέφτει Είμαι ένα στρώμα από φύλλα πετάμενα και αυτό το κίτρινο το χώμα που με βάφει κάποια στιγμή θα γίνει ένα και με μένα? Στο encore το χάσαμε λίγο το τόπι, μια και μας βρήκε στην έξοδο. "Γάμα το, πάμε Εξάρχεια". Long story short, 2-3 μαγαζιά, 5-6 ποτά και ένα ρακόμελο (όχι αυτό δεν είναι ποτό), κουδούνι ο monkey. Grande finale, στο γκαζάκι. Το βραστό κρασί με γαρίφαλο και αμύγδαλο γαμεί. Υπνος στο ταξί. Τα λέμε. Ζζζζ.
Σάββατο. Πονοκέφαλος. Πολύ νερό. Ραδιόφωνο τέρμα. Deliver, ξε-"Deliver me from Swedish furniture", τώρα έχω και καναπέ και κρεβάτι και γραφείο. Σημείωση: οι σανίδες του κρεβατιού του ikea δεν σπάνε αν πέσουν. Υπνος.
Κυριακή. Ψιλοσυμμάζεμα. Βαριέμαι. Τηλέφωνο, "πάμε για φαί". Διαμαρτυρία: το μακαρονάδικο στα Εξάρχεια γιατί δεν δουλεύει Κυριακή μεσημέρι; Με το στομάχι στην πλάτη, πάμε σ'ένα "μπριτζολάδικο" (όλα αυτά τα -άδικα έχουν πολύ πλάκα) κοντά στου Ψυρρή. Τηλ. από VT. Είμαι ideal, πάμε για καφέ. Για λίγο ήταν, αλλά πήγαμε και σε ποτό και φύγαμε στις 10μιση. Εριχνε καρέκλες. Μούσκεμα. Ζζζζ.

υγ. Θέλω το laptop και γύρνα γρήγορα να κάνουμε καμιά δουλειά.