Κυριακή, Νοεμβρίου 14

Πρργ μρα

Πρργ μρα (περίεργη μέρα, ναι χωρίς φωνήεντα).
Πρώτον, γιατί έχω βραχνιάσει. Ακούω τον εαυτό μου και τρομάζω.
Δεύτερον, γιατί η διάθεσή μου θυμίζει μακαρόνια. Είναι Κυριακή, ο καιρός είναι για μπάτσες (21'C με βροχή), και βρίσκομαι στο γραφείο προσπαθώντας να καλύψω κενά που άφησε η "βαρεμάρα" ενός συναδέλφου.
Δουλεύω 30 λεπτά και μετά ο νους μου ταξιδεύει αλλού. Στη χθεσινή συναυλία του Tim Booth που έχασα λόγω οξείας αφραγκιάς που έπεσε στην παρέα, στη μαγική Κουάλα Λουμπουρ που είδα χθες στο Survivor, στο Σαββατοκύριακο στο Πήλιο που θέλω να οργανώσω εδώ και τόσο καιρό, στα έπιπλα του ΙΚΕΑ που αγόρασα χθες (δεν έχει και τόσο πλακα να τα κάνεις μόνος σου τελικά), στην Αννα που πήγε στη Δράμα ενώ είπαμε να βγούμε (μου το χρωστάς αυτό).
Πρέπει να ξαναγυρίσω στην δουλειά μου, αλλά λίγο ο καιρός, λίγο τα τραγούδια του 88.5, λίγο ο γαλλικός που δεν μου πέτυχε (πώς το κατάφερα αυτό πάλι;), με σπρώχνουν προς την εξώπορτα.
Κοιτάω στον ώμο μου και βλέπω τον εαυτό μου μικρούλη και ντυμένο στα κόκκινα, με κερατάκια, ουρά και τρίαινα στο χέρι, να μου λέει: "Αστα αυτά. Πάμε για καφεδάκι και εφημερίδα. Πάρε και κανέναν τηλέφωνο να περάσει για βολτίτσα. Και το βραδάκι κανόνισε σινεμά που έχεις καιρό να δεις κάτι καλό". Καλό παιδί, που λέτε, και με την καλ(κ)ή κουβέντα στο στόμα.
Καλό παιδί αλλά άτυχο. Εχει απ'την άλλη μεριά (στον άλλο ώμο μου ντε) τον άλλο εαυτό μου. Αυτό που είναι ντυμένος στα άσπρα με ένα κίτρινο στεφάνι και σανδάλι made in ancient greece. Εκείνος δεν παίζεται. Αμα αρχίσει να μιλάει δεν σταματάει. Και όχι ότι λέει και τίποτα σπουδαίο, ή έχει καλές ιδέες, αλλά μάλλον έχει καλύτερο σήμα ή δυνατότερη φωνή. Να μείνω να τελειώσω τη δουλειά μου, λέει, και μετά να πάω για καφέ. Μου το επιτρέπει κι όλας κατάλαβες; Πάλι καλά. Το κακό είναι ότι έχει τον τρόπο του και με φέρνει με τα νερά του.
Ετσι εγώ παίρνω το ρόλο του ΟΗΕ και κάνω το συμβιβασμό. Να σταματήσω το post που γράφω τώρα, να κάνω κάνα φράγκο δουλειά και το απογευματάκι βλέπουμε.

Συνέρχομαι!

Τί λέω τόση ώρα. Τί έγινε; Ακόμα στο γραφείο είμαι; Περίεργο.
Πρργ μρα (περίεργη μέρα, ναι χωρίς φωνήεντα). Πρώτον...

Δεν υπάρχουν σχόλια: