Στο ξύλινο τραπέζι ανάμεσά τους υπήρχε μόνο ένα τασάκι, ο καπνός του και τα κίτρινα βραχιόλια της. Είχαν μήνες να βρεθούν κι όμως το έξυπνο βλέμμα της μικρής τσιγγάνας ήταν το ίδιο. Η κουβέντα τους δεν έμοιαζε με τις προηγούμενες. Ηταν πιο χαλαρή σε πιο ζεστή ατμόσφαιρα. Μέσα στα υπόλοιπα της είπε για το πρόβλημά του. Τον ρώτησε κάτι και τα μάτια της άστραψαν αμέσως. "Τι έγινε;", ρώτησε αυτός; Τα ασημένια βραχιόλια στο δεξί της χέρι κουδούνησαν σε ένα νεύμα της να μη ρωτάει πολλά. Πήρε τηλέφωνο. Μίλησε για λίγο κάτι ακαταλαβίστηκα και το έκλεισε. "Εντάξει", του είπε, "Στο έλυσα κι αυτό". Ενοιωσε τυχερός και δυνατός. Τύχη ή σύμπτωση, δεν το ένοιαζε. Ταίριαξαν όλα τα κομμάτια τόσο καλά. Χαμογέλασαν και οι δύο με νόημα. Πήρε ένα κίτρινο βραχιόλι και το έβαλε ανάμεσα στα υπόλοιπα στο δεξί της χέρι. Ηταν μεγάλο και ωραίο. Σαν το χαμόγελό της. "Ως την επόμενη φορά", της είπε, "φιλιά". "Καλή τύχη".
10 σχόλια:
Φαντάζομαι αρχίζει και σε "πιάνει" το νέφος της χαμουτζιάς. ;)
Καλή τύχη και από μένα.
Και μόλις σου έστειλα email...
...Ανοιξε τα φτερά σου και πέτα μακριά σαν πολύχρωμη πεταλούδα. Ανέβα καβάλα σε ένα σύννεφο και δες τον κόσμο από ψηλά...
"Ενδον σκάπτε. Ενδον η πηγή του αγαθού και αεί αναβλύει"
kali tuxi genikotera...san deja-vu moiazei afti i istoria...
Χρόνια πολλά Θανούλη, με υγεία, ευτυχία, έμπνευση, πολλή Αθήνα και μια μεγάλη αγάπη!!!!
Χρόνια Πολλά μικρό πιθήκι!!!
Χρόνια πολλά και πάντα με εμπνευση τρελό πιθήκι!
φιλί γλυκό.
μας έλειψες. πολύ τελικά.
Ευχές, ευχές, ευχές.
Nα 'σαι ευτυχισμένος + γρήγορα να ανακαλύψεις τη γοητεία της νέας πόλης. Φιλ*
Δημοσίευση σχολίου