Ανασκόπηση 2004

Κλείνει και το 2004. Ισως όχι με τον καλύτερο τρόπο, αλλά σίγουρα με μια γεμάτη ανασκόπηση. Με τα καλά του και τα άσχημα.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ: Μας κούρασαν οι εκλογές οι δικές μας, μας κούρασαν όμως ακόμα περισσότερο οι Αμερικάνικες εκλογές. Βγάλανε πάλι το Μπους οι άνθρωποι, τι να τους πεις; Βέβαια αυτό οδήγησε σε μια από τις πιο καλές ενέργειες που είδαμε φέτος (αλλά και γενικότερα) το SorryEverybody. Στα δικά μας είχαμε και κάτι σκανδαλάκια μέσα στο μενού αλλά ποιος δίνει σημασία; Είχαμε και το δημοψήφισμα στην Κύπρο και κόντρα συζητήσεις και διαβουλεύσεις αλλά (όπως λέω πάντα) αν δεν περάσουν δυο γενιές να αλλάξει το τοπίο και να σβηστούν οι πετριές στο κεφάλι κάποιων δεν αλλάζουν τα πράγματα.

ΑΘΛΗΤΙΚΑ: Από αυτά άλλο τίποτα φέτος. Δεν μπορώ να έχω παράπονο. Και το Euro2004 (ναι ναι το γ@μημένο) το σηκώσαμε, και Ολυμπιακούς κάναμε κουτσά-στραβά, και μετάλια πήραμε (και μας τα πήραν πίσω) και ψιλορόμπα γίναμε με το γιο του ανέμου, αλλά όλοι χαρούμενοι πήγαμε σπίτια μας στο τέλος.

ΕΚΤΑΚΤΑ - ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ: Κι από αυτά καλή συγκομιδή κάναμε. Από το ατύχημα στο Μαλιακό ως τα ατυχήματα με πολλούς νεκρούς στις Ενοπλες Δυνάμεις, αλλά και από το reality του λεωφορείου μέχρι και το πιο πρόσφατο σεισμό των 9 Ρίχτερ. Να μην τα ξαναδούμε αυτά!

ΠΟΛΕΜΟΣ - ΔΙΑΜΑΧΕΣ: Τα ίδια Παντελάκη μου. "Η τρομοκρατία συνέχισε να σκορπίζει τον πανικό ανά τον κόσμο. Στόχος της αυτή τη φορά οι μαθητές του Μπεσλάν στον Καύκασο και η Μαδρίτη. Στο Ιράκ και την Αφρική ο θάνατος εξακολουθεί να είναι καθημερινότητα, όπως και στα κατεχόμενα από το Ισραήλ αραβικά εδάφη, όπου οι Παλαιστίνιοι «αποχαιρέτησαν» τον ηγέτη τους Γιασέρ Αραφάτ, όχι όμως και το όνειρό τους για μία ελεύθερη πατρίδα."

~

Δεν θέλω να συνεχίσω, αν και μου βγαίνει μεγάλη χολή για τα άσχημα που ζήσαμε, αλλά και πολλά χαμόγελα και αγνή ικανοποίηση για τα καλά. Για περισσότερα παραπέμπω στην (αρκετά πλήρη) Ανασκόπηση του in.gr και στο MyNews.

~

Καλή Παραμονή και τις Καλύτερες Ευχές για μια καλύτερη ανασκόπηση του 2005.
Χρόνια Πολλά.

Καλή χρονιά

Yesterday, everybody smoked his last cigar, took his last drink and swore his last oath. Today, we are a pious and exemplary community. Thirty days from now, we shall have cast our reformation to the winds and gone to cutting our ancient shortcomings considerably shorter than ever.

~Mark Twain

Τις καλύτερες ευχές μου για ένα ήσυχο, υγιές, ειρηνικό, ανθρώπινο και "ανοιχτόμυαλο" 2005.
Χρόνια Καλά

Google Suggest

Ο Γούγλης προτείνει. Δοκιμάστε το.

Κινητό σε λειτουργία.

ή αλλιώς Back to Reality. Ουφ.

F@ck Technology

Δηλώνω τρελός με την τεχνολογία. Αλλά καμια φορά με τρελαίνει. Σε επίπεδα αρρώστιας. Το κινητό μου (siemens sx1) αποφάσισε να με αφήσει χθες αποκομένο από τον κόσμο. Εκανε format μόνο του. Ετσι απλά. Με άφησε χωρίς τις επαφές μου, έσβησε όλα τα μηνύματα μου, διέγραψε κάποιες φωτογραφίες που είχα, μέχρι και τον αριθμό του κέντρου μηνυμάτων έχασε.
Δεν ήταν απολύτως κακό βέβαια. Το πήρα απόφαση και έμεινα σπίτι. Ξεκουράστηκα από την κρεπάλη των Χριστουγέννων. Καλά ήταν. Ομως...
...από την άλλη μεριά της ζυγαριάς είναι το "ηθικό δίλημα".
~
Μπορεί μια τοστιέρα-ψυγείο-τηλέφωνο-τηλεόραση να αποφασίζει για μένα;
~
Η μήπως το ερώτημα είναι αν "πρέπει να επιτρέπω σε...";
Δεν ξέρω. Βοηθείστε με...

Ριντιζαιν...

...ή αλλιώς σουλούπωμα.
Αλλάζει ο χρόνος και είπα να το "πειράξω" αν και δεν είχα πολύ χρόνο.
Πώς σας φαίνεται; Μαύρισε λίγο το μπακγκραουντ, άλλαξαν λίγο τα χρώματα, μεγάλωσε η φωτό, μπήκε και εικονίδιο στο URL. Προστέθηκε και το "σαν σήμερα".
Α! Εβαλα κι άλλα links σε blogs. Είμαστε πολλοί τελικά και όσο πάμε αυξανόμαστε.

Ναυτίλος

Καλώς ήρθες Αντρέα. Με γεια το blog.

Δύο χιλιάδες πέντε

2005.
~
Ωραίο ακούγεται. Και φαίνεται. Στρογγυλό στρογγυλό. Και.. άδειο. Χωρίς Ολυμπιακούς Αγώνες στο τέλος του καλοκαιριού. Χωρίς παγκόσμιο ή ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου και με το ελληνικό πρωτάθλημα στα πρόθυρα "αυτοκτονίας". Χωρίς EXPO2008 (ευτυχώς). Παραφράζοντας τον Σωκράτη, το μόνο σίγουρο για την χρονιά που έρχεται είναι ότι τίποτα δεν είναι σίγουρο (εν σίγουρο ότι ουδέν σίγουρο). Θα είναι μια ωραία χρονιά!
~
Μου είπε ο Α. προχθές ότι "καμιά χρονιά σε 4 δεν μου πήγε καλά. Το 5 είναι καλύτερο". Δεν έχω λόγο να μη τον πιστέψω.
~
Και η Μ. Το ίδιο μου είπε. "Βαριέμαι τα Χριστούγεννα". Και συμφωνήσαμε πως η νύχτα της Πρωτοχρονιάς αξίζει (κάτι σαν αρχέτυπο λατρείας στο μέλλον που έρχεται). Αξίζει όταν είσαι με ανθρώπους που αγαπάς και διασκεδάζεις. Δεν έχει σημασία είσαι στον Καρρά ή στη Βίσση, στο Venue ή σε σπίτι. Αρκεί να περνάς καλά.
~
Κάντε κι ένα δώρο. Ενα CD, ένα βιβλίο. Κάτι μικρό κι αγαπημένο.
~
Και χαμογελάτε... κάνει τους άλλους να ανησυχούν.

ps. 8 και σήμερα

4 Days Flashback

Ηταν "γεμάτες" οι τελευταίες μέρες. Γι' αυτό έλειψα λίγο από το blog μου (εγώ σας έλειψα;). Κλείνοντας το περιοδικό (για φέτος τουλάχιστον) είχα το χρόνο να ασχοληθώ με πράγματα που είχα αφήσει στην άκρη.
~
Ετσι, τακτοποίησα το δωμάτιό μου (σπάνιο φαινόμενο), διάβασα το αφιερωμα του Wired, Exploration (Dive, To Hell and Back, The New Space Race) που με κοιτούσε περίλυπο πάνω στο γραφείο μου, διάβασα ένα από τα ωραίοτερα blog φέτος (nik_kit, το κείμενο σου "Βρε Ουστ!" ήταν Απίθανο!!!) είδα το Manchurian Candidate, και περιμένω να δω το Coffee and Cigarettes του Jim Jarmusch. Ακόμη έκανα μια πολύ ωραία κουβέντα με τον Α. που μας έβγαλε νέες ιδέες για μια νέα δουλειά, ανανεώνω το my.news, και έχω πάνω στο γραφείο μου το επόμενο βιβλίο για φάγωμα: "Βαμπίρ και κανίβαλοι" του Μίμη Ανδρουλάκη.
~
Αρχισα να ανεβαίνω ψυχολογικά (ναι, occiata, δεν βρίσκω ακόμη "Χριστουγεννιάτικη" διάθεση, αλλά περνάω πολύ καλά), και περιμένω την Πρωτοχρονιά.

ps. Μια φορά ακόμα να ακούσω Wham θα χαζέψω!
ps2. 10 και σήμερα

Τσινγκλ Μπελς (ή απλά δεν μου αρέσουν τα Xmas)

Ηρθαν; Δεν μπορεί, θα ήρθαν. Ολα γύρω μου αυτό δείχνουν. Μέσα μου δεν τα νιώθω. Στολίσαμε δέντρο. Και φωτάκια βάλαμε (λες να φταίει που δεν είναι αυτά με τον σπαστικό ήχο;) Εβαλα και εορταστικό wallpaper στο pc μου, άλλαξα και τα εικονίδια. Τίποτα. Μια βόλτα στο internet με ενημερώνει ότι είμαστε 8 μέρες μακριά από τα Χριστούγεννα. Μπήκα και στο site του Αϊ-Βασίλη. Βρήκα και δεύτερο. Αυτό έχει το επίθετό του, μάλλον είναι πιο επίσημο. Ξενερώνω με τη δήθεν θαλπωρή και τη ντεμέκ (ωραία λέξη) ευτυχία που πουλάνε μέσω internet. Τα νεύρα μου γίνανε μακαρόνια όταν έπεσα στο ζενίθ της ξαφτίλας. Jesus is my coach. Κάνε κι εσύ ένα πρωτότυπο δώρο. Μπορείς. Ρε δε με παρατάτε; Κάντε μου δώρο ένα iPod.
~
Ο 88.5 με ενημερώνει ότι και στο Χαρτούμ η ώρα είναι 1.
~
Μου στείλαν με email το καλύτερο animation που έχω δει εδώ και πολύ καιρό!
Κάτι τόσο απλό μπορεί να σου φτιάξει τη διάθεση!!
~
Ξεκολλήστε ρε! Κάθε μέρα είναι Χριστουγέννα. Δίνω άδεια στον εαυτό μου και την ξεκινάω από τώρα!
~
Νιώθω καλύτερα. Ευχαριστώ γιατρέ μου.

Πως θα γίνει να βρούμε...

...και να κόψουμε το δέντρο που "βγάζει" τους μ@λ@κες;;;
~
&^*&$&^%^£$^{}:£"%$"£&(^$$(*()@&)!^&%@#&
~
Είναι μερικές μέρες (σαν τη σημερινή) που έχω την αίσθηση ότι η πόλη έχει γεμίσει από τέτοιους.
Το ποσοστό είναι τόσο μεγάλο πλεον που καμιά φορά σκέφτομαι μήπως αυτοί έχουν δίκιο και εμείς έχουμε (μειοψηφικά) άδικο. Λες;
~
Που είναι αυτό το δέντρο;

My News

Βρήκα λίγο χρόνο και αποφάσισα να ξανασχοληθώ με το myNews.
Ελπίζω να ξαναπάει καλά. Το αγαπάω αυτό το project.

Δεν υπάρχουν όρια...

Φτάνει πια!
Η ξεφτίλα της ελληνικής τηλεόρασης στο μεγαλείο της!
~
Αυτιάς (η πιο μεγάλη μύξα-λέρα-μπλέμπα-λίγδα της πάγκόσμιας ίσως, τηλεόρασης)
Παπαδάκης (ο "σωστός" αγαπητός δημοσιογράφος που, φέτος, το έχει χάσει λόγω πίεσης AGB και παραλυρεί στο δέκτη μου επιτηθέμενος σε όλους από υπουργούς μέχρι και "αντιπροσώπους αλβανών")
Ο "κακαου-νία ώρα 8" (άσε ρε θείο! μου το έπαιζες τόσα χρόνια αντιεξουσιαστής και πολέμιος της ρεμούλας και τώρα μου βγαίνεις με πρωινή εκπομπή να παρηγορήσεις τον κάθε "συγγενή θύματος" που έχεις σε τηλεφωνική επικονωνία και κράζοντας κάθε μαθητευόμενο τσιράκι σου γιατί είπε κάτι που άκουσε σε άλλο κανάλι)
Τέρενς (ο mr. αμοντάριστα-άκοπα-πλάνα-από-τις-λαϊκές-αγορές, παρακαλάει για θεαματικότητα ενώ παράλληλα εκλυπαρεί το Υπουργείο να μη του δώσει κανένα τσουχτερό πρόστιμο για "αποκάλυψη απόρρητων πληροφοριών" της υπερ-σύγχρονης ελληνικής αστυνομίας)
Πάνος Πόμολος (ο ένας και μοναδικός, αυτός που όλοι αγαπήσατε, ο καλύτερος αστυνομικός συντάκτης αποκαλύπτει... τρίχες)
~
...πάει κι άλλο η αηδία αλλά έχω αρχίσει να ανακατεύομαι πρωί-πρωί με την υπέρτατη ξεφτίλα.
~
Λεωφορειοπειρατεία!!! μια ευγενική χορηγία της ΤΙΜ. Δεν υπάρχουν όρια...
~
Καλημέρα σας!

Mala Vida

Mala Vida - Mano Negra

soleil

Tu me est?s dando mala vida
Yo pronto me voy a escapar
Gitana m?a por lo menos date cuenta
Gitana m?a por favor tu no me dejas ni respirar
Tu me est?s dando mala vida

Cada d?a se la traga mi coraz?n
Dime tu porque te trato yo tan bien
Cuando tu me hablas como a un cabr?n
Gitana m?a mi corazon est? sufriendo
Gitana m?a por favor sufriendo malnutrici?n
Me est?s dando m'est?s dando mala vida

Cada d?a se la traga mi coraz?n
Dime tu porque te trato yo tan bien
Cuando tu me hablas como a un cabr?n
Me est?s dando m'est?s dando Ch?

mi coraz?n

soleil

Tu me est?s dando mala vida
Yo pronto me voy a escapar
Gitana m?a por lo menos date cuenta
Gitana m?a por favor tu no me dejas ni respirar
Tu m'est?s dando m'est?s dando mala vida

Cada d?a se la traga mi coraz?n
Cada d?a se la traga mi coraz?n
Cada d?a se la traga mi coraz?n
Cada d?a se la traga mi coraz?n
Cada d?a se la traga mi coraz?n
Cada d?a se la traga mi coraz?n
Cada d?a se la traga mi coraz?n

κατεβάστε το από εδώ

ps. occhiata, hope U like it

Πως πέρασα; (σαν παιδική έκθεση)

Λοιπόν,

(βαθιά ανάσα)

Την Πέμπτη βγήκα έξω και συνάντησα τη Ν και το Λ και πήγαμε και είδαμε το "2046" το οποίο σας πρωτείνω να δείτε ΜΟΝΟ αν είστε σινεφιλ και λάτρεις της ωραίας φωτογραφίας και λοιπόν καταστάσεων και πράξεων που τελούνται σε μια μεγάλη οθόνη ενώ αν η αγαπημένη σας ταινία ειναι ο Τιτανικός προτιμότερο είναι να την ξαναδείτε και να μην μπερδέψετε τον εγκέφαλό σας με την καλλιτεχνική ανησυχία (και παράνοια) του Kar Wai οποίος τυγχάνει και σκηνοθέτης της συγκεκριμένης ταινίας. Στη συνέχεια πήγαμε στο Pastaflora Darling και είπιαμε ένα ποτό και τα είπαμε γιατί είχαμε καιρό να τα πούμε και στο τέλος φύγαμε για τα σπίτια μας γιατί εγώ και η Ν είχαμε δουλειά το πρωί και ο Λ θα ταξίδευε για Αθήνα. Την Παρασκευή την προσπερνώ γιατί τελείωσα αργά την δουλειά και πήγα σπίτι και είδα μια ταινία στο ΝτιΒιΝτι και μετά κοιμήθηκα γιατί το Σάββατο το πρωί θα πήγαινα στην Ξάνθη. Στην Ξάνθη ζει ο πατέρας μου και πήγα να τον δω γιατί είχα καιρό να τον δω και τα είπαμε. Φάγαμε ένα ωραίο σνιτσελ και είπιαμε ρετσίνα και μετά πήγαμε σπίτι και ξαπλώσαμε και μετά είπιαμε καφέ και μιλήσαμε για το πως περνάμε και πήγαμε και μου έδειξε το γραφείο του που το έκανε επέκταση και ανανώση και έγινε πολύ ωραίο και πήγαμε και πίτσα με το καινούργιο το 206 και γυρίσαμε σπίτι και γελάγαμε με τον Χαρδαβέλα. Μετά κοιμηθήκαμε. Το πρωί της Κυριακή ξήπνησα και έφαγα μπουγάτσα. Εψαξα την Ελευθεροτυπία αλλά το περίπτερο της γειτονιάς το έχει ένας πομάκος γεράκος και ο καημένος δεν θέλει να ασχολείται με εφημερίδες και περιοδικά και έτσι δεν πήρα εφημερίδα. Πήγα όμως να δω τη γιαγιά που έπαιζε μπιρίμπα με τη θεία μου και συγκινίθηκε που με είδε και άρχισε να με φτύνει και μου λέει τι καλό παιδί που είμαι και μετά έφυγα να πάω να βρω τον πατέρα μου να πάμε να φάμε. Εβγαλα και εισητήριο για το ΚΤΕΛ και το απόγευμα έφυγα. Είχε ωραία ταινία στην επιστροφή που δεν την είχα δει και την είδα τώρα και πολύ, πάρα πολύ, μου άρεσε γιατί είχε κάτι Κινέζους και σπαθιά και παλεύανε αλλα στεναχωρήθηκα γιατι ο καλός στο τέλος σκοτώθηκε και μόνο ο άλλος καλός νίκησε τους κακούς και τελείωσε. Εφτασα στη Θεσσαλονικη και με περίμενε ο φίλος μου ο Τ με τη μηχανή και πήγαμε και αφήσαμε τα πράγματα μου και πήγαμε για ποτό να τα πούμε γιατί ήθελε να μιλήσουμε για κάτι και ήρθε και ο Γ και περάσαμε καλά. Κέρασε και σφινάκια η Μ από το Mobey το οποίο έγινε Milk και έγινε πολύ ωραίο και μετά φάγαμε και ένα πιτόγυρο και πήγαμε για ύπνο. Καλά πέρασα.

(Τέλος ανάσας)

Εσείς;

υγ. το αμάξι στη φωτό δεν είναι άσχετο είναι το πρώτο μου του-του και θα το έχω στα χέρια μου το άλλο Σάββατο.

Ουφ!

Δύσκολη μέρα σήμερα!...
~
Πολλά ραντεβού. Πολλές κουβέντες. Θέλω να βγω απόψε. Να δω φίλους.

Θα πάω σινεμά! Στο 2046. Και μετά σφινάκια στο Residents.
~
Ομορφη νύχτα σήμερα!...

Morrison

The time to hesitate is through 

No time to wallow in the mire 

Try now we can only lose 

And our love become a funeral pyre 

Light My Fire - The Doors



Γιατί όλοι μας αγαπήσαμε (τουλάχιστον) ένα τραγούδι του.

Lorem Ipsum

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit. Proin dignissim leo quis est. Proin urna. Pellentesque sapien mi, posuere facilisis, cursus vel, vulputate vitae, orci. Suspendisse wisi. Morbi a arcu nec nisl sollicitudin venenatis. Class aptent taciti sociosqu ad litora torquent per conubia nostra, per inceptos hymenaeos. Nunc metus. Integer eget leo sit amet risus nonummy egestas. Aliquam a justo eget turpis volutpat pharetra. Integer eleifend aliquet libero. Curabitur in lectus. Fusce condimentum. Etiam semper lectus non metus. Maecenas eu sem ut ipsum mattis molestie. Donec sit amet massa nec pede dignissim dignissim. Duis pretium felis non lorem. Aenean metus turpis, vehicula non, posuere ac, dignissim et, augue. Cras aliquet nisl. Donec velit dolor, interdum vehicula, iaculis eget, luctus a, neque. Nunc facilisis tempor eros.

Aliquam euismod malesuada neque. Duis elementum augue. Duis sit amet nisl. Integer vel sapien. Quisque ultricies nibh in mi gravida molestie. Donec purus. Nunc mi felis, volutpat id, gravida non, varius vitae, felis. Vivamus scelerisque nisl sed velit. Sed blandit cursus erat. Pellentesque tellus dui, fermentum sit amet, condimentum ut, varius sit amet, pede. Nunc rhoncus wisi lobortis dui. Pellentesque nec lectus. Etiam lacus erat, luctus at, adipiscing vel, elementum in, tellus. Phasellus scelerisque ullamcorper dolor. Curabitur cursus interdum erat.

Vestibulum risus nibh, faucibus at, varius nec, vehicula eu, eros. Ut quis felis. Nulla pharetra adipiscing mauris. Duis accumsan faucibus massa. Duis purus magna, congue eget, varius vel, dictum sit amet, sapien. Etiam condimentum porttitor sem. In convallis dapibus mi. Integer molestie elementum orci. Cum sociis natoque penatibus et magnis dis parturient montes, nascetur ridiculus mus. Pellentesque augue quam, varius ut, malesuada eget, convallis sed, magna.

Cras sed libero id urna elementum placerat. Mauris id arcu. Praesent dictum quam nec massa. Nam pulvinar pede sed nulla lobortis luctus. Pellentesque at magna. Vestibulum et justo. Maecenas dignissim nunc vitae risus. Nunc vulputate vestibulum enim. In sit amet lacus. Aenean ut lacus.

What the hell is Lorem Ipsum?

Magazine Photographer of the Year

1st
Alex Majoli, Magnum Photos for Newsweek
2nd
James Nachtwey, VII for Time
3rd
Yuri Kozyrev, Time

Ποιος αρχισυντάκτης ή art director δεν θα ήθελε κάποιον από αυτούς;

Twisted Nerve

Σήμερα η πρώτη μελωδία που έφτασε στα αυτιά μου ήταν το Bernard Herrmann's - "Twisted Nerve".

Καλή μέρα σήμερα...

Αλέκου συνέχεια...

Εφτασε απόγευμα. Η μέρα σήμερα είχε (εκτός από τις κλασικές μπιχτές για τα αθλητικά) και πολύ Μέγκας Αλέξαντρος. Διαβάζοντας όμως το "Περιστατικόν" στο Βαρομετρικό blog, εκτός από το ό,τι μου έφιαξε τη διάθεση με την εκπληκτική ιστορία του, μου θύμησε το φοβερό Περιστατικόν που ζήσαμε λίγο πριν μπούμε στην αίθουσα.
~
Ο μπόμπιρας στέκεται μπροστά στο γκισέ. Ετών (περίπου) 9-10 και ύψους 1,20. Casual ντύσιμο, τζιν, μπουφανάκι (εκείνα τα χοντρά που σε αναγκάζουν να φοράς το Δεκέμβρη άσχετα αν ο καιρός ξέμεινε στον Οκτώβριο), και ένα ΝΥ τζόκεϋ. Σηκώνεται λίγο στις μύτες των ποδιών του και με στεντόρια φωνή λέει στην κοπέλα: "Συγγνώμη!!! Μήπως μπορείτε να μου δώσετε 2 εισητήρια;". Ανοίγει το ένα χέρι του και αφήνει 7 ευρώ στο ταμείο, συνεχίζοντας με την ίδια ένταση: "Να σας ρωτήσω κάτι;;; Μπορείτε να κρατήσετε το ένα από αυτά και το άλλο από αυτό;" και ανοίγοντας και το άλλο χέρι φανερώνει ένα 20ευρο. "Εντάξει" του απαντάει η ταμίας και πριν προλάβει να βγάλει τα εισητήρια ο μικρός ξαναφωνάζει: "Συγγνώμη!! Κυρία! Μήπως μπορείτε να βάλετε τις θέσεις λίγο μακρυά τη μία με την άλλη; Είμαι με την θεία μου και δεν την πολυγουστάρω! Μη κάτσουμε και δίπλα δίπλα!" Κόκκαλο εμείς.
~
Είναι τρελός, είναι τρελός ο ανιψιός

Alexander

Πήγα να δω την Κυριακή την ταινία Alexander του Oliver Stone.
Στην μέση περίπου της διάρκειας ήθελα να φύγω από την αίθουσα.
~
Και εξηγούμαι...
~
Δεν με πείραξε η ταινία. Δεν με ενόχλησαν τα όποια λάθη/παρερμηνίες είτε ηθελημένα ήταν είτε λόγω άγνοιας. Δεν με ενόχλησε ούτε το ξανθό της κόμης του Αλέξανδρου. Δεν με πείραξε η απουσία ΚΥΡΙΩΝ στιγμών της ζωής του (Γόρδιος Δεσμός, Μεγάλες Μάχες κλπ.). Θεώρησα αυτό που έβλεπα "Καλλιτεχνική άποψη" και όχι "Ιστορική αναπαράσταση" (κάπως έτσι δεν το γράφει στην αρχή η ταινία;)
~
Τι με πείραζε;
~
Ο κόσμος γύρω μου. Ολοι αυτοί που πήγαν να το δουν χωρίς να έχουν ιδέα για τον Αλέξανδρο (να σημείωσω εδώ οτι είναι από τους αγαπημένους μου ήρωες) και για τα ήθη της εποχής του. Ολοι αυτοί που ξερνούσαν κριτικές για όσα βλέπανε στην οθόνη με τον ίδιο τρόπου κρίνουν την Νάνσυ του Fame Story. Απλά κι αδιάφορα! Ολοι αυτοί που κρυφογελούσαν στο θέαμα Αλεξάνδρου-Ηφαιστίωνα σαν μικρά παιδάκια που πίσω από το δέντρο βλέπουν ένα ζευγάρι να φιλιέται. Ολοι αυτοί που δεν ένιωσαν το παραμικρό δέος μπροστά στον πιτσιρικά στρατηλάτη με το παρανοϊκό μυαλό και όσα έκανε στα 30 του, αλλά στραβοκατάπιαν το ποπκορν τους στο θέαμα της Angelina Jolie ημίγυμνης (όχι πως δεν το άξιζε, μην τρελαθούμε).
~
Να συνεχίσω;
~
Οχι, οσο κι αν το αξίζει ο Αλέξανδρος, δεν συνεχίζω γιατί θα μπω στο tripάκι να σχολιάσω τους ντεμέκ υποστηρικτές του, τους όποιους ομοφυλόφιλους που χρησιμοποιούν όσα βλέπουν για επιχείρημα υπέρ των επιλογών τους (τις οποίες δεν κατακρίνω), θα πρέπει να σχολιάσω και τον φίλο μου τον Τάσο και τη Χριστίνα που έχασαν τη μισή ταινία παίζοντας με ένα καλαμάκι, αλλά μόλις τελείωσε και άναψαν τα φώτα, σηκώθηκε και δήλωσε περίφανα "Πολύ μου άρεσε η ταινία"
~
Αλλά δεν θα τους σχολιάσω
~
Θα προγραμματίσω την επόμενη ταινία που θέλω να δώ, το 2046 του Kar Wai Wong.
Ντέπυ, τι λες για Τετάρτη απόγευμα;

κιλλ τιβί (συνέχεια)

Μόλις διάβασα και προσθέτω το post των "Ελεύθερων Συνειρμών", σε συνέχεια του προηγούμενου δικού μου, κι ας διαφωνούμε.

Αργησα να σε βρω, added 2 my list.

κιλλ τιβί

...και άλλο ένα τεύχος πήρε το δρόμο του για το τυπογραφείο.
~
Τεύχος τιβί (τηλεόραση)
~
Δεν ξέρω αν επιρρέαστηκα εγώ από τις κουβέντες των τελευταίων ημερών (λόγω θέματος) ή αν επιρρεαστήκαμε από την άθλια κατάσταση της τηλεόραση (και δεν εννοώ της συσκευής) και καταλήξαμε σ' αυτό το θέμα. Ισως έβαλε το χεράκι του και το mega και το αφιέρωμα στα 15χρονα του.
~
Don't you wish there were a knob on the TV to turn up the intelligence? There's one marked 'Brightness,' but it doesn't work.
Gallagher
~
Πάντως τις τελευταίες εβδομάδες κάθομαι μπροστά στην τηλεόραση για ελάχιστα και πολύ συγκεκριμένα προγράμματα (Ολα 5, Φάκελοι, 504 χλμ βόρεια της Αθήνας, ντοκιμαντέρ ΝΕΤ, champions league).
Χθες συγκεκριμένα, η τηλεόραση δεν είχε τίποτα (πόσες φορές το έχετε πει αυτό;). Γύρισα να δω και το ματς στο mega αλλά... άστο καλύτερα.
Καλύτερα να παίξω fifa. Μετά τα 2 παιχνίδια που έπαιξα (για την ιστορία το ένα το κέρδισα και στο άλλο έφερα ισοπαλία), σκέφτηκα να δω κανα DVD.
Προτίμησα να διαλέξω κάποιο που έχω ξαναδεί, ωστε αν νυστάξω, να το κλείσω χωρίς βάρος στη συνείδησή μου (;).
Μπροστά μου ήταν το Kill Bill. Προσπαθώ να συγκρατηθώ και να μην αρχίσω να λέω για το πόσο μου άρεσε και προχωράω στην σκηνή του splatter όπου η (αγαπημένη) Uma "τα βάζει" με τους crazy-88.
~
Και καταθέτω την απορία και ευχή μου, για την οποία σας κούρασα με όλα τα προηγούμενα:
Μπορεί κάποιος να ρίξει στην τηλεόραση μου μια Uma με ένα σπαθί Hatori Hanzo, με ένα αυτόματο, με ένα μπαζούκα, και να καθαρίσει τους crazy-1000000088 που αρμενίζουν στους δέκτες μας και ξερνάνε κάθε είδους ανούσια χαζομάρα, κακοηθή κουτσομπολιό, και δήθεν έγκειρη ενημέρωση;
~
Viva Black Mamba. ΚΙΛΛ ΤΙΒΙ