Δύο χιλιάδες πέντε

2005.
~
Ωραίο ακούγεται. Και φαίνεται. Στρογγυλό στρογγυλό. Και.. άδειο. Χωρίς Ολυμπιακούς Αγώνες στο τέλος του καλοκαιριού. Χωρίς παγκόσμιο ή ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου και με το ελληνικό πρωτάθλημα στα πρόθυρα "αυτοκτονίας". Χωρίς EXPO2008 (ευτυχώς). Παραφράζοντας τον Σωκράτη, το μόνο σίγουρο για την χρονιά που έρχεται είναι ότι τίποτα δεν είναι σίγουρο (εν σίγουρο ότι ουδέν σίγουρο). Θα είναι μια ωραία χρονιά!
~
Μου είπε ο Α. προχθές ότι "καμιά χρονιά σε 4 δεν μου πήγε καλά. Το 5 είναι καλύτερο". Δεν έχω λόγο να μη τον πιστέψω.
~
Και η Μ. Το ίδιο μου είπε. "Βαριέμαι τα Χριστούγεννα". Και συμφωνήσαμε πως η νύχτα της Πρωτοχρονιάς αξίζει (κάτι σαν αρχέτυπο λατρείας στο μέλλον που έρχεται). Αξίζει όταν είσαι με ανθρώπους που αγαπάς και διασκεδάζεις. Δεν έχει σημασία είσαι στον Καρρά ή στη Βίσση, στο Venue ή σε σπίτι. Αρκεί να περνάς καλά.
~
Κάντε κι ένα δώρο. Ενα CD, ένα βιβλίο. Κάτι μικρό κι αγαπημένο.
~
Και χαμογελάτε... κάνει τους άλλους να ανησυχούν.

ps. 8 και σήμερα