Where There Is Doubt, There Is Freedom

Αυτή είναι η παντιέρα του e-roosters blog (ΥΓ2. Η έλλειψη τόνων από το blog είναι σκόπιμη φαντάζομαι), που τελευταία ανάψανε τα αίματα στους μπλογκεράδες και στις μπλογκερούδες με το φιλοσοφικό ερώτημα "Ειναι η παιδικη εργασια εγκλημα;".

...τα παιδάκια αυτά δεν έχουν επιλογή μεταξύ ενός ωραίου σχολείου και μιάς σκληρής δουλειάς. Εχουν επιλογή μεταξύ δουλειάς και θανάτου...

Where There Is Doubt about it, so There Is Freedom...

...ετσι και με την παιδικη εργασια ειναι λαθος να λεμε οτι ειναι αυτοματα κακες και πρεπει να μηδενιστουν...

Where There Is Doubt about it also, so There Is Freedom...

Αλλά έχει αρχίσει να σφίγγει ο κόμπος στο στομάχι μου, και είμαι στο 1/3 του post. Το μυαλό μου τρέχει αυτόματα εδώ κι εδώ.

Εχω μια απορία και -ευτυχώς- την συναντώ κι από άλλους, τελειώνοντας το (πως να το χαρακτηρίσω;) άρθρο, διαβάζοντας το σχόλιο του spyros. Δηλαδή συγγνώμη, για να καταλάβω, το άρθρο σας αυτό νομιμοποιεί την ύπαρξη sweatshops σε κάθε μήκος και πλάτος της Γης;

Δεν θέλω να πιστεύω ότι το post γράφτηκε για να προκαλέσει, γιατί ο συντάκτης του έχει στόχο. Οραμα. Και απλά αναζητά τρόπο για να φτάσει στο Μύτικα της Ουτοπίας του.

Ειναι το πιο ευκολο πραγμα στον κοσμο να πω αβασανιστα (σαν τις υποψηφιες Μις Κοσμος): Θελω ενα μελλον, που ναμαστε ολοι πλουσιοι, υγιεις, ωραιοι, και γαμω τα παιδια. Αυτο ειναι οντως και ο στοχος, το θεμα ειναι πως να τον κατακτησουμε.

And There Is NO Doubt about it, so There Is NO Freedom?

Ο συνήγορος-avatar έρχεται να δώσει εξηγήσεις για της καλές προθέσεις του post, λέγοντας "Νομίζω ότι όποιος κάνει τον κόπο να διαβάσει τι έγραψε ο S_G_ θα δει ότι αναφέρεται στην παιδική εργασία κι όχι στην πορνεία ή στην εκμετάλλευση του τύπου "παιδιά των φαναριών" που βλέπουμε και στην Ελλάδα".

Σαφέστατος και ο SG με την θεωρία-μπισκοτολούκουμο, "Μια εταιρεια για να επιβιωνει χρειαζεται κερδη. Αν της τα παρετε απλα δεν θα επενδυει πια. Και οπως εξηγησα η ελλειψη ξενων επενδυσεων σε μια χωρα ειναι το χειροτερο που μπορει να συμβει".

Τώρα ναι. Τώρα κατάλαβα. Αφού μάλιστα από χθες το βράδυ προσπαθώ να πείσω φίλους και γνωστούς να κάνουν κι άλλα παιδιά, για να έχουμε εργατικό δυναμικό για "ξένες επενδύσεις". Αλλιώς πως θα παει η χώρα μπροστα; Ε; Μου λέτε;

...There Is Freedom

update: Μ'αρέσει που μετά το "...Αλλα αν επιμενει να μην συνοδευεται απο επιχειρηματα το χιουμορ γινεται απλα γραφικοτητα...", ο συντάκτης των κοκκοριών επανέρχεται με ένα άκρως αυτοσαρκαστικό post με τίτλο "Η αβασταχτη ελαφροτητα του να εισαι παμφλεταριος". Η κάνω λάθος για το "αυτοσαρκαστικό";

ΥΓ. Αυτό το post δεν έχει ίχνος ειρωνίας ;-)
And There Is NO Doubt about it... so There Is NO Freedom?