Κυκλοθυμικ....... ε; ναι!

Δεν γράφω καλά. Ποτέ δεν είπα κάτι τέτοιο. Και το blog αυτό δεν έγινε για να ισορροπήσω την αδικία της κοινωνίας της άτιμης που άλλους τους ανεβάζει κι άλλους τους ρίχνει στα τάρταρα, κρατώντας το συγγραφικό ταλέντο μου μακρυά από μεγάλους εκδοτικούς οίκους. Και το παρόν ιστολόγιον περισσότερο το ρόλο ψυχιάτρου παίζει παρά οτιδήποτε άλλο. Είναι εδώ για να μπορώ να μοιράζομαι εμπειρίες και απόψεις με όποιον τον φέρει η μοίρα (ποια; μα υπάρχει τέτοιο πράγμα;) εδώ. Χαίρομαι πολύ που κάποιοι το καταλαβαίνουν.

I still don't know what I was waiting for
And my time was running wild
A million dead-end streets
Every time I thought I'd got it made
It seemed the taste was not so sweet
So I turned myself to face me
But I've never caught a glimpse
Of how the others must see the faker
I'm much too fast to take that test

Changes
~David Bowie

Στην Α.Χ.