Προχωράς στο δρόμο με το μηχανάκι. Το φανάρι είναι κόκκινο. Φρενάρεις ήρεμα και προσπαθείς να σταματήσεις. Οδηγάς χρόνια. Είσαι καλός οδηγός. Ξέρεις να ελέγχεις την κατάσταση. Οχι όμως τον τύπο πίσω σου...
...που μπορεί να έκανε οτιδήποτε -δεν έχει σημασία- αλλά σίγουρα δεν πρόσεχε στο δρόμο. Φρενάρει αλλά δεν προλαβαίνει. Σε χτυπάει. Οχι πολύ δυνατά. Τόσο ώστε να χάσεις την ισορροπία σου και να πέσεις. Μαζί σου και η μηχανή. Οχι! Μόλις την αγόρασες πρέπει να την κρατήσεις. Και όλο το βάρος πέφτει στο πόδι σου.
Κρακ. Αχ!
...
Τι έγινε; Είσαι κάτω. Καλείς βοήθεια. Τι έγινε; Δεν θυμάσαι και πολλά. Λίγο αργότερα είσαι στο ασθενοφόρο και μια στιγμή αργότερα στο χειρουργείο. Ετσι θυμάσαι. Ετσι σου είπαν τι σημασία έχει; Γκρινιάζεις. Δεν είναι καλά τα νέα. 2-3 μήνες σου λένε αλλά ξέρεις πως θα χρειαστεί πάνω από 4. Γιατροί.
Δεν τους γαμάς κι αυτούς;
...
Στο σπίτι. 2 μήνες μετά. Ξάπλα. Μόνο ξάπλα. Ολα καλά λένε οι γιατροί. Σε 3 μέρες θα πας για ακτινογραφία. Ολα καλά λένε οι γιατροί.
Γιατροί. Δεν τους γαμάς κι αυτούς;
...
Ολα καλά. Τηλέφωνο. Ολα καλά; Πάλι χειρουργείο. Γιατί; Κάτι δεν είδαν οι γιατροί. Κάτι δεν κόλλησε καλά. Ξέρω γω; Καταλαβαίνεις μήπως; Γιατροί. Πάλι από την αρχή λένε. Μπορεί και άλλους 3-4 μήνες, λένε οι γιατροί.
Γιατροί. Δεν τους γαμάς κι αυτούς;
...
Περαστικά. Και πάλι. Αλλά γιατί ρε γαμώτο;
And thems the breaks for we designer fakes. We need to concentrate on more then meets the eye.
Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 30
Το CSS3 Multi-Column Module
Παρόλο που οι οθόνες των υπολογιστών είναι φαρδιές παρά ψηλές, τα περισσότερα site είναι ακριβώς το αντίθετο, μακρυά (καλή ώρα αυτό το blog) παρά φαρδιά.
Αν ήσουν κι εσύ ένα κομμάτι του περιεχομένουν δεν θα ήθελες να είσαι στην πρώτη οθόνη παρά 2-3 scrolls προς τα κάτω; Αντίθετα ο 'οριζόντιος' χώρος πάει στράφι. Σχεδόν, δεν ξέρουμε τι να τον κάνουμε.
Στην πιο κοινή -πλέον- ανάλυση των 1024x768 pixels τα περισσότερα συγκεκριμένου πλάτους (fixed-width) sites δεν χρησιμοποιούν όλο το διαθέσιμο χώρο δεξιά κι αριστερά (όχι, τα banner δεν είναι αξιοποίηση).
Απ'την άλλη μεριά, τα αόριστου πλάτους (flexible-width) sites δεν είναι ιδανική λύση, καθώς χρησιμοποιούν μεν όλο το χώρο, αλλά χάνουν σε οπτική αισθητική αλλά -κυρίως- γίνονται δυσανάγνωστα, αν σκεφτεί κανείς ότι το ιδανικό μήκος γραμμής είναι 8 με 12 λέξεις.
Τα έντυπα, και ειδικά οι εφημερίδες, φτάνουν να χρησιμοποιούν ακόμη πιο μικρές γραμμές. Γιατί; Γιατί μπορούν. Χρησιμοποιώντας στήλες. Δες περισσότερα στο άρθρο του A List Apart.
Αλλά μην ενθουσιάζεσαι εύκολα. Σκέψου ότι ο IE δεν υποστηρίζει βασικά πράγματα. Παρόλα αυτά το CSS εξαπλώνεται. Σύμφωνα με το άρθρο το συκεκριμένο scriptάκι δοκιμάστηκε σε E6, Firefox 1.0.4, Netscape 7.1, Safari 1.2 και 2.0, και Opera 8 (αν και ο Opera δείχνει να κρασάρει εύκολα).
Αυτό θα πεί online newspaper.
Αν ήσουν κι εσύ ένα κομμάτι του περιεχομένουν δεν θα ήθελες να είσαι στην πρώτη οθόνη παρά 2-3 scrolls προς τα κάτω; Αντίθετα ο 'οριζόντιος' χώρος πάει στράφι. Σχεδόν, δεν ξέρουμε τι να τον κάνουμε.
Στην πιο κοινή -πλέον- ανάλυση των 1024x768 pixels τα περισσότερα συγκεκριμένου πλάτους (fixed-width) sites δεν χρησιμοποιούν όλο το διαθέσιμο χώρο δεξιά κι αριστερά (όχι, τα banner δεν είναι αξιοποίηση).
Απ'την άλλη μεριά, τα αόριστου πλάτους (flexible-width) sites δεν είναι ιδανική λύση, καθώς χρησιμοποιούν μεν όλο το χώρο, αλλά χάνουν σε οπτική αισθητική αλλά -κυρίως- γίνονται δυσανάγνωστα, αν σκεφτεί κανείς ότι το ιδανικό μήκος γραμμής είναι 8 με 12 λέξεις.
Τα έντυπα, και ειδικά οι εφημερίδες, φτάνουν να χρησιμοποιούν ακόμη πιο μικρές γραμμές. Γιατί; Γιατί μπορούν. Χρησιμοποιώντας στήλες. Δες περισσότερα στο άρθρο του A List Apart.
Αλλά μην ενθουσιάζεσαι εύκολα. Σκέψου ότι ο IE δεν υποστηρίζει βασικά πράγματα. Παρόλα αυτά το CSS εξαπλώνεται. Σύμφωνα με το άρθρο το συκεκριμένο scriptάκι δοκιμάστηκε σε E6, Firefox 1.0.4, Netscape 7.1, Safari 1.2 και 2.0, και Opera 8 (αν και ο Opera δείχνει να κρασάρει εύκολα).
Αυτό θα πεί online newspaper.
Οπερα Ντουντ. Κουλ!
Tokyoplastic presents 'Opera Dude'
Περίμενε λίγο να φύγει το αφεντικό απ'το γραφείο, δυνάμωσε τα ηχεία του υπολογιστή σου και μπες στο 'Opera Dude' του Tokyoplastic.
Αν δεν ξέρεις τι είναι το Tokyoplastic, διάβασε την συνέντευξη στο myplasticheart, και πέρνα κι από εδώ για κερδίσεις ένα μικρό δωράκι.
Dude....
Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 29
Saul Bass
Ένας από τους σημαντικότερους graphic designers του 20ου αιώνα, ο Saul Bass είναι παράλληλα υπεύθυνος για πολλούς από τους πιο αξιομνημόνευτους τίτλους ταινιών στην σύγχρονη ιστορία του σινεμά.
Το Bios (Πειραιώς 84, Αθήνα) φιλοξενεί ένα ολιγοήμερο αφιέρωμα στον δημιουργό, που επηρέασε όσο λίγοι την κινηματογραφική αισθητική μιας ολόκληρης γενιάς, με προβολές του συνόλου της δουλειάς του.
Aνάμεσσ στις 60 και πλέον ταινίες στις οποίες δούλεψε έως τον θάνατό του το 1996, βρίσκουμε τα: The seven year itch του Billy Wilder, Anatomy of a murder του Otto Preminger, Spartacus του Stanley Kubrick, West side story του Robert Wise, Cape Fear και Goodfellas του Martin Scorsese, Vertigo και Psycho (όπου και συν-σκηνοθέτησε την περίφημη σκηνή του ντους) του Alfred Hitchcock, και The war of the Roses του Danny DeVito.
Με οποιονδήποτε τομέα της εικόνας κι αν αποφάσισε ν' ασχοληθεί ο Saul Bass άφησε ανεξίτηλα το σημάδι του και έγινε ο άνθρωπος, που όπως χαρακτηριστικά είπε κάποτε
ο Martin Scorsese «μετέτρεψε τους μέχρι τότε βαρετούς τίτλους των ταινιών μας σε αυτόνομο είδος τέχνης».
links:
Saul Bass on the Web
Design Museum (2004). Saul Bass Exhibition
Cilligan, Beth - Godsmith, Leo - Scalzo, Thomas - Taylor, Rumsey (2005)
Οι προβολές θα ξεκινήσουν από την Τρίτη 4 Οκτωβρίου και θα διαρκέσουν μέχρι την Παρασκευή 7 Οκτωβρίου, στις 21:30, ενώ το κόστος του εισητηρίου είναι 4 ευρώ.
Ανατομία μιας ιδιοφυίας
Το Bios (Πειραιώς 84, Αθήνα) φιλοξενεί ένα ολιγοήμερο αφιέρωμα στον δημιουργό, που επηρέασε όσο λίγοι την κινηματογραφική αισθητική μιας ολόκληρης γενιάς, με προβολές του συνόλου της δουλειάς του.
Aνάμεσσ στις 60 και πλέον ταινίες στις οποίες δούλεψε έως τον θάνατό του το 1996, βρίσκουμε τα: The seven year itch του Billy Wilder, Anatomy of a murder του Otto Preminger, Spartacus του Stanley Kubrick, West side story του Robert Wise, Cape Fear και Goodfellas του Martin Scorsese, Vertigo και Psycho (όπου και συν-σκηνοθέτησε την περίφημη σκηνή του ντους) του Alfred Hitchcock, και The war of the Roses του Danny DeVito.
Με οποιονδήποτε τομέα της εικόνας κι αν αποφάσισε ν' ασχοληθεί ο Saul Bass άφησε ανεξίτηλα το σημάδι του και έγινε ο άνθρωπος, που όπως χαρακτηριστικά είπε κάποτε
ο Martin Scorsese «μετέτρεψε τους μέχρι τότε βαρετούς τίτλους των ταινιών μας σε αυτόνομο είδος τέχνης».
links:
Saul Bass on the Web
Design Museum (2004). Saul Bass Exhibition
Cilligan, Beth - Godsmith, Leo - Scalzo, Thomas - Taylor, Rumsey (2005)
Οι προβολές θα ξεκινήσουν από την Τρίτη 4 Οκτωβρίου και θα διαρκέσουν μέχρι την Παρασκευή 7 Οκτωβρίου, στις 21:30, ενώ το κόστος του εισητηρίου είναι 4 ευρώ.
Ανατομία μιας ιδιοφυίας
Μάπα ο Καφές
Κανείς δεν το είδε το παιχνίδι του γαύρου χθες; Κανείς δεν είδε ότι το σουτ του Καφέ ήταν αλλού γι'αλλού κι ότι από κωλοφαρδία πήγε στα δίχτυα; Κανείς;
upd 30.09: Η μέρα της μαρμότας.
Η μέτρια πορεία των ελληνικών ομάδων στα κύπελλα Ευρώπης (1 νίκη σε 12 αγώνες!!) συνεχίζεται, αφού μόνο ο ΠΑΟΚ κατάφερε να πάρει την πρόκριση για τη συνέχεια του UEFA με το εκτός 2-2 επί της Μέταλουργκ. (σ.σ. έστω και με 9 παίκτες στα τελευταία λεπτά)
upd 30.09: Η μέρα της μαρμότας.
Η μέτρια πορεία των ελληνικών ομάδων στα κύπελλα Ευρώπης (1 νίκη σε 12 αγώνες!!) συνεχίζεται, αφού μόνο ο ΠΑΟΚ κατάφερε να πάρει την πρόκριση για τη συνέχεια του UEFA με το εκτός 2-2 επί της Μέταλουργκ. (σ.σ. έστω και με 9 παίκτες στα τελευταία λεπτά)
Once upon a time... a little Calligrapher
Πέρυσι η FontFont γιόρταζε τα 15 χρόνια της και ζήτησε από την ομάδα Strange Attractors να ετοιμάσει ένα video που να περιέχει όλες τις γραμματοσειρές της που παράχθηκαν αυτά τα 15 χρόνια (1989-2004). Φυσικά ήταν αδύνατο να συμμετέχουν όλες οι γραμματοσειρές, αλλά σίγουρα χρησιμοποιήθηκαν πάρα πολλές.
Tο αποτέλεσμα είναι καταπληκτικό.
Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 28
Reality Manga
Αν έχεις δει έστω και μια φορά μια ταινία ή επεισόδιο σειράς ή έστω μια εικόνα κόμικ με την τεχνοτροπία manga, σίγουρα σου έχουν κάνει εντύπωση τα μεγάλα μάτια και τα καλοσχεδιασμένα πρόσωπα.
Μετά από αρκετές ταινίες που χρησιμοποίησαν ή έστω "πάτησαν" σ'αυτή την τεχνική, δημιουργώντας πανέμορφα πρόσωπα, δεν σκέφτεσαι τι ωραία που θα ήταν να είμασταν όλοι τόσο όμορφοι και ..."καλοσχεδιασμένοι";
Το Worth1000.com σου δίνει αυτή την ευκαιρία μ'αυτό το διαγωνισμό. Φωτογραφίες αληθινών ανθρώπων επεξαργασμένων στο Photoshop για να μοιάζουν με anime χαρακτήρες.
Προσωπικά αγαπημένα: Valentino Rossi, Winona "Anime" Rider, Scarlett Johansson, Shirley Temple, Tom 'Tekken' Cruise.
upd: Θυμήθηκα ένα site που μπορείς να κάνεις τα μούτρα σου (τα δικά μου) να μοιάζουν με manga (ή με μωρό ή με πίθηκο ή με πίνακα του el greco κλπ). Απλά ανεβάζεις μια φωτογραφία σου, κεντράρεις στο πρόσωπο, του "δείχνεις" τα μάτια και το στόμα και μετά επιλέγεις ένα από τα πολλά εφέ που έχει. Δοκίμασέ το.
Εισαι πολύ mangas, δικέ μου...
Μετά από αρκετές ταινίες που χρησιμοποίησαν ή έστω "πάτησαν" σ'αυτή την τεχνική, δημιουργώντας πανέμορφα πρόσωπα, δεν σκέφτεσαι τι ωραία που θα ήταν να είμασταν όλοι τόσο όμορφοι και ..."καλοσχεδιασμένοι";
Το Worth1000.com σου δίνει αυτή την ευκαιρία μ'αυτό το διαγωνισμό. Φωτογραφίες αληθινών ανθρώπων επεξαργασμένων στο Photoshop για να μοιάζουν με anime χαρακτήρες.
Προσωπικά αγαπημένα: Valentino Rossi, Winona "Anime" Rider, Scarlett Johansson, Shirley Temple, Tom 'Tekken' Cruise.
upd: Θυμήθηκα ένα site που μπορείς να κάνεις τα μούτρα σου (τα δικά μου) να μοιάζουν με manga (ή με μωρό ή με πίθηκο ή με πίνακα του el greco κλπ). Απλά ανεβάζεις μια φωτογραφία σου, κεντράρεις στο πρόσωπο, του "δείχνεις" τα μάτια και το στόμα και μετά επιλέγεις ένα από τα πολλά εφέ που έχει. Δοκίμασέ το.
Εισαι πολύ mangas, δικέ μου...
omicron
Λίγο πιο έξω από δω, βρίσκεται ο φανταστικός κόσμος omicron. Η πλειονότητα του πληθυσμού του ζει σε μια μεγάλη, πυκνοκατοικημένη πόλη με ψηλά κτήρια, κάτω από ένα τεράστιο κρυστάλλινο θόλο, που τους προστατεύει από τον σχεδόν μόνιμο παγετώνα που επικρατεί στον πλανήτη.
Η πόλη χωρίζεται σε διάφορα τμήματα, ανάμεσα στα οποία τα Anekbah, Qualisar, Jaunpur, και Lahoreh. Οι κάτοικοι είναι υπερβολικά καταπιεσμένοι και ελεγχόμενοι από μια διεφθαρμένη κυβέρνηση που ηγείται ένας υπερυπολογιστής, ο Ix.
Ok, ok, μη περιμένεις πολλά. Ενα απλό adventure του '99 είναι. Ο κόσμος του κάθε άλλο παρά πρωτότυπος είναι, και τα γραφικά του -πλέον- ξεπερασμένα. Το σενάριο απλά συμπαθητικό και το gameplay πρωτότυπο μεν, δύσκολο δε. Περνώντας σε έναν άλλο κόσμο και παίρνοντας τη θέση ενός μπάτσου του Kay'l, δεν περιμένεις και πολλά πέρα από αρκετό ξύλο, 2-3 μέτριους γρίφους και, στο τέλος, την αναμέτρηση με το μεγάλο δαίμονα. Υπάρχουν και τα καλά σημεία βέβαια, όπως π.χ. το δύσκολο αλλά έξυπνο σύστημα ή το ότι μπορείς να μετενσαρκώνεσαι σε κάποιο άλλο πρόσωπο της ιστορίας μετά το θάνατο αυτού στο οποίο βρίσκεσαι.
Τα χαρακτηριστικά που χάραξαν όμως το παιχνίδι αυτό στη μνήμη μου είναι η μουσική και το αλφάβητό του. Το τελευταίο (βλ. φωτό) δεν είναι παρά μια υπέροχη γραμματοσειρά του λατινικού αλφαβήτου, τόσο όμορφα σχεδιασμένη που με την πρώτη ματιά μοιάζει με ιερογλυφικά ή κάτι τέτοιο αλλά με τον καιρό την συνηθίζει το μάτι και μπορείς να διαβάσεις όχι μόνο πινακίδες στο δρόμο αλλά και ολόκληρα κείμενα. Υπέροχο design συνοδεύει και όλα τα έντυπα του παιχνιδιού βασισμένα στη γραμματοσειρά omicron.ttf
Το soundtrack του παιχνιδιού όμως είναι το βασικό(τερο) χαρακτηριστικό του. Μόνο άλλη μια φορά έχω κολήσει με soundtrack παιχνιδιού (Gabriel Knight: Sin of the Fathers). Εδώ όμως έχουμε να κάνουμε (πέραν των συνθέσεων του Xavier Despas) με τραγούδια των David Bowie και Reeves Gabrels (τα περισσότερα από τα οποία τα συναντάμε στο album του Bowie 'hours...' του 1999, ή σαν B-sides στο single του "Thursday's Child"). Σαν μεγάλος θαυμαστής του Bowie, δεν μπορούσα παρά να ενθουσιαστώ μ'αυτά αλλά και με τις cameo εμφανίσεις του μέσα στο παιχνίδι, αρχικά ως Boz, ένας επαναστάτης καταζητούμενος από την αστυνομία της omicron, αλλά -κυρίως- ως ο τραγουδιστής του συγκροτήματος The Dreamers, που πραγματοποιεί παράνομες συναυλίες στην πόλη. Τα τραγούδια των live είναι αποκλειστικά για το παιχνίδι και μπορεί ο χαρακτήρας σου να τα 'αγοράσει' εκεί. Το soundtrack (όχι όλο) και 3 live του Bowie υπάρχουν στο site της quanticdream.
links:
τα video - Jaunpur (3.6 MB) | Lahoreh (4.93 MB) | Qualisar (5.9 MB)
το παιχνίδι - Omikron: The Nomad's Soul
περισσότερα - @Gamespot
info - @wikipedia
Γνωστός παρανοϊκός, που βαριέται εύκολα και του αρέσουν οι αλλαγές, κι επειδή χάρηκα με τη σημερινή μου ανακάλυψη που μου θύμησε τα νιάτα μου (!), το χαμαιλεωblog μου ξανάλλαξε (πρώτη φορά είναι;).
Ελπίζω να βγάλει χειμώνα έτσι.
Η πόλη χωρίζεται σε διάφορα τμήματα, ανάμεσα στα οποία τα Anekbah, Qualisar, Jaunpur, και Lahoreh. Οι κάτοικοι είναι υπερβολικά καταπιεσμένοι και ελεγχόμενοι από μια διεφθαρμένη κυβέρνηση που ηγείται ένας υπερυπολογιστής, ο Ix.
Ok, ok, μη περιμένεις πολλά. Ενα απλό adventure του '99 είναι. Ο κόσμος του κάθε άλλο παρά πρωτότυπος είναι, και τα γραφικά του -πλέον- ξεπερασμένα. Το σενάριο απλά συμπαθητικό και το gameplay πρωτότυπο μεν, δύσκολο δε. Περνώντας σε έναν άλλο κόσμο και παίρνοντας τη θέση ενός μπάτσου του Kay'l, δεν περιμένεις και πολλά πέρα από αρκετό ξύλο, 2-3 μέτριους γρίφους και, στο τέλος, την αναμέτρηση με το μεγάλο δαίμονα. Υπάρχουν και τα καλά σημεία βέβαια, όπως π.χ. το δύσκολο αλλά έξυπνο σύστημα ή το ότι μπορείς να μετενσαρκώνεσαι σε κάποιο άλλο πρόσωπο της ιστορίας μετά το θάνατο αυτού στο οποίο βρίσκεσαι.
Τα χαρακτηριστικά που χάραξαν όμως το παιχνίδι αυτό στη μνήμη μου είναι η μουσική και το αλφάβητό του. Το τελευταίο (βλ. φωτό) δεν είναι παρά μια υπέροχη γραμματοσειρά του λατινικού αλφαβήτου, τόσο όμορφα σχεδιασμένη που με την πρώτη ματιά μοιάζει με ιερογλυφικά ή κάτι τέτοιο αλλά με τον καιρό την συνηθίζει το μάτι και μπορείς να διαβάσεις όχι μόνο πινακίδες στο δρόμο αλλά και ολόκληρα κείμενα. Υπέροχο design συνοδεύει και όλα τα έντυπα του παιχνιδιού βασισμένα στη γραμματοσειρά omicron.ttf
Το soundtrack του παιχνιδιού όμως είναι το βασικό(τερο) χαρακτηριστικό του. Μόνο άλλη μια φορά έχω κολήσει με soundtrack παιχνιδιού (Gabriel Knight: Sin of the Fathers). Εδώ όμως έχουμε να κάνουμε (πέραν των συνθέσεων του Xavier Despas) με τραγούδια των David Bowie και Reeves Gabrels (τα περισσότερα από τα οποία τα συναντάμε στο album του Bowie 'hours...' του 1999, ή σαν B-sides στο single του "Thursday's Child"). Σαν μεγάλος θαυμαστής του Bowie, δεν μπορούσα παρά να ενθουσιαστώ μ'αυτά αλλά και με τις cameo εμφανίσεις του μέσα στο παιχνίδι, αρχικά ως Boz, ένας επαναστάτης καταζητούμενος από την αστυνομία της omicron, αλλά -κυρίως- ως ο τραγουδιστής του συγκροτήματος The Dreamers, που πραγματοποιεί παράνομες συναυλίες στην πόλη. Τα τραγούδια των live είναι αποκλειστικά για το παιχνίδι και μπορεί ο χαρακτήρας σου να τα 'αγοράσει' εκεί. Το soundtrack (όχι όλο) και 3 live του Bowie υπάρχουν στο site της quanticdream.
links:
τα video - Jaunpur (3.6 MB) | Lahoreh (4.93 MB) | Qualisar (5.9 MB)
το παιχνίδι - Omikron: The Nomad's Soul
περισσότερα - @Gamespot
info - @wikipedia
Γνωστός παρανοϊκός, που βαριέται εύκολα και του αρέσουν οι αλλαγές, κι επειδή χάρηκα με τη σημερινή μου ανακάλυψη που μου θύμησε τα νιάτα μου (!), το χαμαιλεωblog μου ξανάλλαξε (πρώτη φορά είναι;).
Ελπίζω να βγάλει χειμώνα έτσι.
iPods for Anarchists
Οταν κάτι πολύ καλό υιοθετείται από τη μάζα και γίνεται "σούπα" χάνει την γοητεία του. Ακόμη και το iPod.
Αν είσαι λάτρης της μουσικής αλλά δεν θέλεις να γίνει άλλη μια μαύρη σιλουέτα συνδεδεμένη στο Matrix μέσω λευκών ακουστικών στ'αυτιά σου, ακολούθησε τις συμβουλές του Wired και φτιάξε το δικό σου.
Εσύ δεν είσαι που δηλώνεις iPod-hater; Ορίστε λοιπόν, για να μην γκρινιάζεις. Μερικά είναι πραγματικά απίθανα, με κορυφαία ίσως το EchoMp3, αλλά και αυτό το απίστευτα μικρό mp3 player. Αντε, μικρέ τρελαμένε γκατζετόβιε, πιάσε δουλειά και -που ξέρεις;- ίσως καταλήξεις να τα πουλάς κι όλας.
Λες να φτιάξω κανένα CrazyMonkeyPod ή cmPod Nano;
Τρίτη, Σεπτεμβρίου 27
Downtown For Democracy
Το D4D ψάχνει για μερικούς ταλαντούχους graphic designers για να προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους βοηθώντας σε διάφορα μελλοντικά projects οπτικής επικοινωνίας. Είναι για καλό σκοπό και μια καλή ευκαιρία για freelancers να κάνουν κάτι πολύ καλό για το portfolio τους.
D4D is a political action committee mobilizing the creative community and transforming its cultural influence into political power: money, visibility, and votes. We strategically "spend" these assets to empower citizens and support viable candidates who will fight for individual liberty, social justice, and participatory democracy.επικοινωνία: brooke@downtownfordemocracy.org
SP4M. D0 Y OU SWA1LOW?
Το Internet Spam είναι μια ανυπόφορη "ασθένια" του 21ου αιώνα. Χρησιμοποιώντας περίπλοκους μηχανισμούς και συσκευές πάμε πολύ μακρυά για να το αποφύγουμε, junk-mail filters, screening services, spam databases.
Το SP4M. D0 Y OU SWA1LOW? επιχειρεί να αλλάξει τη σχέση που έχουμε με το spam γενικά. Ενας microcontroller-based Webserver ξαναβρίσκει τα spam που στέλνονται σε όλο το Διαδίκτυο σε πραγματικό χρόνο (real time), και τροφοδοτεί από μακρυά ένα συνεχώς μεταλλασόμενο κανάλι (continuous shuffled stream) σε οθόνες.
Το spam δεν είναι πια ανούσιο, άχρηστο, χρονοβόρο σκουπίδι, αλλά μια διάγνωση πολιτιστικών αξιών και μια εναλλακτική παρουσίαση των κοινωνιών.
Ο Χάρτης Sp4m (βλ. φωτό) αναπαριστά μια χώρα μέσα από τα junk mail της και δίνει μια αίσθηση των αξιών και των αναγκών της.
Ενα project της Ayah Bdeir από το we-make-money-not-art
Spam me baby
Το SP4M. D0 Y OU SWA1LOW? επιχειρεί να αλλάξει τη σχέση που έχουμε με το spam γενικά. Ενας microcontroller-based Webserver ξαναβρίσκει τα spam που στέλνονται σε όλο το Διαδίκτυο σε πραγματικό χρόνο (real time), και τροφοδοτεί από μακρυά ένα συνεχώς μεταλλασόμενο κανάλι (continuous shuffled stream) σε οθόνες.
Το spam δεν είναι πια ανούσιο, άχρηστο, χρονοβόρο σκουπίδι, αλλά μια διάγνωση πολιτιστικών αξιών και μια εναλλακτική παρουσίαση των κοινωνιών.
Ο Χάρτης Sp4m (βλ. φωτό) αναπαριστά μια χώρα μέσα από τα junk mail της και δίνει μια αίσθηση των αξιών και των αναγκών της.
Ενα project της Ayah Bdeir από το we-make-money-not-art
Spam me baby
Yahoogle!
O John Maeda συγκρίνει την εξέλιξη του design των δύο μεγαλύτερων μηχανών αναζήτησης.
Simplicity is about staying simple.
Αν αναρωτηθούμε για τις διαφορές του design ανάμεσα στο Yahoo! και στο Google, ο μόνος ίσως τρόπος για να έχουμε μια εικόνα είναι μέσω του archive.org, του παγκόσμιου αρχείου screenshot (cool ε;).
Σε τόσα χρόνια, πολλά γίνανε και τίποτα δεν έγινε. Μια σειρά screenshots από το '96 ως το '05 μπορεί να μας το δείξει. Η πάνω σειρά είναι η εξέλιξη του Yahoo! και η κάτω η αντίστοιχη του Google. Οπως πιθανόν θυμάσαι το Yahoo! ήταν πρώτο. Οπως βλέπεις, το 1996 το Yahoo! ήταν πολύ διαφορετικό από το Google. Και το 1997 εμφανίστηκε για πρώτη φορά το γνωστό design με τις δύο στήλες. Γύρω στο 2000 όλα γίνανε υπερβολικά σύνθετα για το Yahoo!.
Εντωμεταξύ, το Google βγαίνει από την beta έκδοση και κάνει την εμφάνισή του με μια ανακοίνωση στον υπέρτιτλο για "ευκαιρίες συνένωσης", κάτι που τη δεδομένη στιγμή κάποια ταλεντάκια μηχανικοί και τεχνικοί εκμεταλεύθηκαν, αφού "νοιώσαν τυχεροί". Από το 2000 και μετά το Google αυτοδιαφημίζεται ως η "απλή μηχανή αναζήτησης" και κατάφεραν να κρατήσουν την θέση τους, διατηρώντας τη σελίδα κυριολεκτικά απλή.
Αυτός είναι και ο λόγος που εν έτη 2005 επικρατεί η φράση "google it" ως συνώνυμο του "αναζήτησέ το" και όχι "yahoo it". Το αν αυτό και μόνο είναι κριτήριο επιλογής μόνο ο χρόνος μπορεί να το δείξει. Προσωπικά παρόλο που και το Google και το Yahoo! με εμφανίζουν 3ο, επιλέγω το Google (που σήμερα έχει και τα 7α γενέθλιά του).
από το simplicity
upd2: Στη συνεχιζόμενη αντιπαράθεση μεταξύ των μηχανών αναζήτησης, η Google παρουσίασε ένα νέο, ανανεωμένο ευρετήριο που, σύμφωνα με τους υπεύθυνους της εταιρείας, είναι τουλάχιστον τρεις φορές μεγαλύτερο από οποιαδήποτε ανταγωνιστική πρόταση.
"Σήμερα γιορτάζουμε τα έβδομα γενέθλιά μας... Ήταν μια δυνατή χρονιά αυτή που πέρασε", δήλωσε ο CEO του Google, Eric Schmidt, σε τηλεφωνική συνέντευξή του στο CNET, και αμέσως μετά κατέγραψε όλα τα νέα προϊόντα που παρουσίασε η εταιρεία του τους προηγούμενους δώδεκα μήνες (Google Talk, Google Earth, Google Video και Google Desktop Search), για να συμπληρώσει "Προσπαθούμε πάντα να επεκτείνουμε το ευρετήριο της μηχανής αναζήτησης. Πάντα ήμασταν καλύτεροι από τους άλλους. Σήμερα ανακοινώνουμε πως, όσον αφορά στις μοναδικές σελίδες, το ευρετήριο που αξιοποιεί το Google Search, είναι τρεις φορές μεγαλύτερο από το ευρετήριο οποιασδήποτε άλλης μηχανής αναζήτησης."
Ο Schmidt, ωστόσο, δεν αποκάλυψε τον ακριβή αριθμό σελίδων που είναι καταχωρημένες στο ευρετήριο του Google (πριν την ανανέωση υπολογίζονταν στα 8 δισ.). Επιπρόσθετα, η εταιρεία ενθαρρύνει τους χρήστες να δοκιμάσουν οι ίδιοι όλες τις δημοφιλείς μηχανές αναζήτησης, για να διαπιστώσουν ποια είναι αυτή που τους καλύπτει περισσότερο. Τον προηγούμενο μήνα, το Yahoo! ισχυρίστηκε πως το ευρετήριο της δικής του μηχανής αναζήτησης είχε ξεπεράσει το Google, ωστόσο, σύμφωνα με τους ειδικούς, σημασία δεν έχει ο αριθμός των σελίδων που διατηρούνται στα ευρετήρια, αλλά η αποτελεσματικότητα της ανάλυσής τους. Τόσο το Yahoo! όσο και το Google ισχυρίζονται το καθένα για λογαριασμό του ότι διαθέτουν την καλύτερη μηχανή αναζήτησης ? ωστόσο, τα πάντα κρίνονται εκ του αποτελέσματος.
Από το CNET News
Feeling lucky?
Simplicity is about staying simple.
Αν αναρωτηθούμε για τις διαφορές του design ανάμεσα στο Yahoo! και στο Google, ο μόνος ίσως τρόπος για να έχουμε μια εικόνα είναι μέσω του archive.org, του παγκόσμιου αρχείου screenshot (cool ε;).
Σε τόσα χρόνια, πολλά γίνανε και τίποτα δεν έγινε. Μια σειρά screenshots από το '96 ως το '05 μπορεί να μας το δείξει. Η πάνω σειρά είναι η εξέλιξη του Yahoo! και η κάτω η αντίστοιχη του Google. Οπως πιθανόν θυμάσαι το Yahoo! ήταν πρώτο. Οπως βλέπεις, το 1996 το Yahoo! ήταν πολύ διαφορετικό από το Google. Και το 1997 εμφανίστηκε για πρώτη φορά το γνωστό design με τις δύο στήλες. Γύρω στο 2000 όλα γίνανε υπερβολικά σύνθετα για το Yahoo!.
Εντωμεταξύ, το Google βγαίνει από την beta έκδοση και κάνει την εμφάνισή του με μια ανακοίνωση στον υπέρτιτλο για "ευκαιρίες συνένωσης", κάτι που τη δεδομένη στιγμή κάποια ταλεντάκια μηχανικοί και τεχνικοί εκμεταλεύθηκαν, αφού "νοιώσαν τυχεροί". Από το 2000 και μετά το Google αυτοδιαφημίζεται ως η "απλή μηχανή αναζήτησης" και κατάφεραν να κρατήσουν την θέση τους, διατηρώντας τη σελίδα κυριολεκτικά απλή.
Αυτός είναι και ο λόγος που εν έτη 2005 επικρατεί η φράση "google it" ως συνώνυμο του "αναζήτησέ το" και όχι "yahoo it". Το αν αυτό και μόνο είναι κριτήριο επιλογής μόνο ο χρόνος μπορεί να το δείξει. Προσωπικά παρόλο που και το Google και το Yahoo! με εμφανίζουν 3ο, επιλέγω το Google (που σήμερα έχει και τα 7α γενέθλιά του).
από το simplicity
upd2: Στη συνεχιζόμενη αντιπαράθεση μεταξύ των μηχανών αναζήτησης, η Google παρουσίασε ένα νέο, ανανεωμένο ευρετήριο που, σύμφωνα με τους υπεύθυνους της εταιρείας, είναι τουλάχιστον τρεις φορές μεγαλύτερο από οποιαδήποτε ανταγωνιστική πρόταση.
"Σήμερα γιορτάζουμε τα έβδομα γενέθλιά μας... Ήταν μια δυνατή χρονιά αυτή που πέρασε", δήλωσε ο CEO του Google, Eric Schmidt, σε τηλεφωνική συνέντευξή του στο CNET, και αμέσως μετά κατέγραψε όλα τα νέα προϊόντα που παρουσίασε η εταιρεία του τους προηγούμενους δώδεκα μήνες (Google Talk, Google Earth, Google Video και Google Desktop Search), για να συμπληρώσει "Προσπαθούμε πάντα να επεκτείνουμε το ευρετήριο της μηχανής αναζήτησης. Πάντα ήμασταν καλύτεροι από τους άλλους. Σήμερα ανακοινώνουμε πως, όσον αφορά στις μοναδικές σελίδες, το ευρετήριο που αξιοποιεί το Google Search, είναι τρεις φορές μεγαλύτερο από το ευρετήριο οποιασδήποτε άλλης μηχανής αναζήτησης."
Ο Schmidt, ωστόσο, δεν αποκάλυψε τον ακριβή αριθμό σελίδων που είναι καταχωρημένες στο ευρετήριο του Google (πριν την ανανέωση υπολογίζονταν στα 8 δισ.). Επιπρόσθετα, η εταιρεία ενθαρρύνει τους χρήστες να δοκιμάσουν οι ίδιοι όλες τις δημοφιλείς μηχανές αναζήτησης, για να διαπιστώσουν ποια είναι αυτή που τους καλύπτει περισσότερο. Τον προηγούμενο μήνα, το Yahoo! ισχυρίστηκε πως το ευρετήριο της δικής του μηχανής αναζήτησης είχε ξεπεράσει το Google, ωστόσο, σύμφωνα με τους ειδικούς, σημασία δεν έχει ο αριθμός των σελίδων που διατηρούνται στα ευρετήρια, αλλά η αποτελεσματικότητα της ανάλυσής τους. Τόσο το Yahoo! όσο και το Google ισχυρίζονται το καθένα για λογαριασμό του ότι διαθέτουν την καλύτερη μηχανή αναζήτησης ? ωστόσο, τα πάντα κρίνονται εκ του αποτελέσματος.
Από το CNET News
Feeling lucky?
Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 26
Φεστιβάλ Design Λονδίνου
Το 100% Design έκλεισε την αυλαία του με πολλά δορυφορικά shows προσφέροντας ένα πολύ δυνατό άνοιγμα για το London Design Week.
κάνε κλικ στη φωτό
κάνε κλικ στη φωτό
The London Design Festival was established in 2003 as an annual international event to celebrate and promote London and the UK's creativity. By dedicating the last two weeks in September to design a diverse range of individuals and organisations are able to come together, celebrate the creative diversity of London, discover new ideas, make new connections, and most importantly, have fun.Απλά ζηλεύουμε Λονδίνο.
konrad.b @ webesteem
Ειναι online το #14 του art+design webesteem magazine.
Το εξώφυλλο αυτή τη φορά σχεδιασμένο από τον Konrad Banaszkiewicz.
Heroes in the darkness - anonymous beings, which very existence we observe in Konrad Banaszkiewicz’s paintings remain a mystery to us.Βρες το στο webesteem magazine
Wooden horses on gold plated wheels waiting in dark and forsaken room to be able to gallop Stillers, masked beings appearing only at night in the light of the moon (only death, Slavonic Poludnica appears in the middle of a day). At the end there is Celeca, her name was written on the wall of Moldavian monastery - we don’t know anything about her?
Αρτον και Ελλάς ολέ!!!
όλα ok Παναγιώτη;
11.000.000 Ελληνες χάρηκαν, φώναξαν και πανηγύριζαν χθες το βράδυ σαν μικρά παιδιά. Καλά κάνανε..!
ανάμεσά τους...
4.000.000 μόλις χθες (άντε προχθες) το απόγευμα μάθανε ότι έπαιζε η Εθνική σε "κάποιο τουρνουά".
2.500.000 το έμαθαν μετά τη λήξη. Χθες φωνάξανε γιατί "έτσι έκαναν όλοι".
1.700.000 "κάτι είχε πάρει το αυτί τους" από τη φάση των 8.
1.300.000 το γνώριζαν από την αρχή αλλά δεν παρακολουθούσαν το παιχνίδια.
1.000.000 ήταν μέσα στα πράγματα. Φίλαθλοι γενικά. Γνώριζαν. Παρακολούθησαν. Το χάρηκαν ολόκληρο.
400.000 φανατικοί του αθλήματος το έζησαν! Με συζητήσεις, αναλύσεις, ρεπορτάζ και τηλέφωνα σε ραδιοφωνικούς σταθμούς.
10.000 αθλητικοί "συντάκτες" το "κατέγραψαν". Σε πανελλαδικά και τοπικά κανάλια, ραδιόφωνα, εφημερίδες, ως και blogs.
7.000 φίλαθλοι ήταν δίπλα στην ομάδα "από κοντά". Στην κερκίδα.
50 ήταν όλη η αποστολή.
12 ήταν οι "ολύμπιοι θεοί" και
1 ο "δράκος".
* όσοι δεν σας βγαίνουν μαθηματικά είναι οι σωματικά ή ψυχικά αδύναμοι, οι αδιάφοροι, οι ρακοσυλλέκτες και αρκετοί ακόμη που δεν έχει νόημα να αναλύσω.
Εσύ ανήκεις όπου θες. Δεν κατηγορώ κανέναν.
Δεν είναι και πολύ ακριβές το παραπάνω αλλά καταλαβαίνεις τι θέλω να πω. Δεν το πάω στη μιζέρια. Κάθε άλλο. Αν και μου άρεσε το κείμενο του introspection. Το χάρηκα κι εγώ το χθεσινό. Αλλά κάπως "συγκρατημένα". Δεν μου έδωσε αυτή τη μεγάλη χαρά ώστε να κατέβω να πανηγυρίσω στο Λευκό Πύργο.
Είμαι ανθέλληνας; Οχι. Απλά ανοίκω στους 1.300.000 που το γνώριζαν από την αρχή αλλά δεν παρακολουθούσαν το παιχνίδια. Δεν μ'αρέσει το μπάσκετ. Δεν το γουστάρω ρε φίλε.
Αλλά δεν μπορώ παρά να χαρώ και να αποδώσω το respect για "το ήθος, τη ομαδικότητα, τη μεθοδικότητα κι τη σκληρή δουλειά" τους. Γιατί γι'αυτούς "είναι απίστευτο, μοιάζει σαν όνειρο". Μένω στην τελευταία φράση αυτού του άρθρου του contra.gr: Ο Παναγιώτης Γιαννάκης περνάει στην ιστορία και μαζί αυτή η δική του εθνική. Η δική τους ομάδα. Το δικό τους τρόπαιο.
Πόσο δίκιο έχει. Πόσο μόνη της ήταν αυτή η ομάδα; Πόσο "για την πάρτη τους"; Κι ας τους θυμήθηκαν όλοι τώρα. Ολα μόνοι τους τα κάνανε. Γι'αυτό αξίζουν ένα ακόμη μεγαλύτερο μπράβο και μια μεγάλη αγκαλιά στην υποδοχή! Γιατί το κάνανε κι ας ξέρουν ότι θα τους ξεχάσουν γρήγορα. Το ξέρουν ότι δεν θα δουν φράγκο. Το ξέρουν ότι έχουν το δικό τους "Γκαγκάτση". Γιατί αυτή είναι η Ελλάδα. Κάποιοι παίρνουν το Euro, κάποιοι το Eurobasket, κάποιοι τη Eurovision, και άλλοι τελικά τα ..?uros!
Αμπελοφιλοσοφίες πρωί πρωί. Τι χαλιέμαι; Σκεφτόμουν πόσο κωλόφαρδος είναι ο πρωθυπουργός αυτής της "μικρής χώρας". Οχι γουρλής. Κωλόφαρδος για την πάρτη του. 2 χρόνια κυβέρνηση και έτσι όπως πάει θα έπρεπε να τον έχουμε πετάξει έξω, αλλά ...παίρνουμε κύπελα. Αρτον και θεάματα. Και τα ξεχνάμε όλα και τρέχουμε στους δρόμους. Ε, και τι να κάνουμε; Να αυτοκτονήσουμε; Οχι ρε συ! Ελλάς ολέ!!!
Έγραψαν σχετικά
Ονειρος/ vita moderna/ Πτυελοδοχείο/ Introspection/ NickTheCreek/ Σκεψούλες.../ Reality Tape/ mindstripper/ Παραμύθια χωρίς νόημα/ street stories/ Old Boy/ Τεκμήριο/ Λέμε τώρα.../ Life is a theatre of tragedy/ Marion Barfs (1,2)/ Σπιτάκι/ Ηλιοτρόπιο (1, 2)/ πιτσιρίκος/ Μανιφέστος/Ανισόρροπος/ pestaola/ Avanti/
upd: By the way και προς αποφυγήν παρεξηγήσεων: Χθες ήμουν στο Θερμαϊκό με ποτάκι, αγαπημένη παρέα, υπέροχες μουσικές και απείχα από το club Lefkos Pirgos.
upd2: Από τον βάτραχο:
Η μόνη διαφορά με την Ανατολική Γερμανία...
που μπορώ να σκεφτώ, είναι ότι εκεί αντί να σε λένε μίζερο και μαλάκα και για κλάμματα, σε κλείνανε στη φυλακή.
Αλήθεια, γαμώ τις χώρες η Ανατολική Γερμανία, ε;
Ασταδιάλα ρε αφιονισμένα βλήματα.
upd3: Από τον νταρκ-έιντζελ:
Όχι δεν πήγα αν έχεις αυτή την απορία. Πρώτον γιατί δεν μπορώ τόσο πολύ κόσμο να χτυπιέται χωρίς ουσιαστικό λόγο (σαν τη συναυλία των Θιβερι δηλαδή) δεύτερον γιατί απεχθάνομαι τον Λευκό Πύργο και τρίτον και καλύτερον γιατί δεν μου αρέσει το ευρωπαϊκό μπάσκετ.
Εν Τούτω Νίκα :D
Σκέψεις
Είπε ένας σοφός, του οποίου το όνομα μου διαφεύγει:
Αν δεν μπορείς να βοηθήσεις, ενόχλησε. Σημασία έχει να συμμετέχεις.
credit to: agoraphobicmind
Play ξανά
Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 23
Ξάνθη
Στην ιδέα του φθινοπωρινού Σαββατοκύριακου που ξεμυτίζει από τη γωνία Κούσκουρα με Τσιμισκή, με την επανεμφάνίση των μακρυμάνικων και τη μεταφορά σύσωμου του φραπεδισμού στα μέσα τραπέζια του 35 και στο -κατακόκκινο πλέον- Residents, μετά την χθεσινοβραδινή μου κλεφτή ματιά στο χειμώνα που έρχεται, αποφάσισα να μυρίσω και τη φθινοπωρινή Ξάνθη.
by Omicron
Φλασμπακ: "Και γιατί δεν φέρνεις τα εκλογικά σου δικαιώματα στη Θεσσαλονίκη;", ρώτησα ένα μεσημέρι τον Σ. "Για τον ίδιο λόγο με σένα. Για να έχω μια δικαιολογία να πηγαίνω στην Ξάνθη, να βλέπω φίλους και να την ζω έστω και για λίγο. Κι ας τη γουστάρω τη Θεσσαλονίκη".
Γέννημα θρέμα Σαλονικιός, αλλά με ρίζες στην Κυρά της Θράκης, κλείνω σε ένα σάκο λίγα ρούχα και επιμάζομαι για την 2ήμερη εκδρομή μου. Μικρή πόλη, όμορφη και πολυσύνθετη. Καταγωγή. Προέλευση. Με περιμένει να μου δείξει για άλλη μια φορά το "ψηφιδωτό" της.
Την κεντρική πλατεία, την Αριστοτέλους της Ξάνθης, με το ρολόι και τα τραπεζάκια με τις παρέες των γκριζομάληδων που ζουν και συζητάνε με τον τρόπο τους την Ελλάδα του Παπαδάκη και του Αυτιά. Σίγουρο μέρος συνάντησης για τους πρωτάρηδες και αφετηρία κάθε εξόρμησης για φαγητό, αγορές ή διασκέδαση στην Ξάνθη των 70.000 κατοίκων, των 2 θρησκειών και των 4 γλωσσων (Ελληνικά, Τουρκικά, Πομάκικα, Ρώσσικα). Μια απογευματινή βόλτα, θα σε βοηθήσει να καταλάβεις γιατί η Ξάνθη τα τελευταία τρία χρόνια έχει αρχίσει και γίνεται προορισμός σχολικών -και όχι μόνο- εκδρομών. Φέτος πάνω απο 200 σχολεία πέρασαν απο την πόλη, κάτι που φαίνεται να βγάζει την τοπική τουριστική βιομηχανία απο τον λύθαργο στον οποίο βρισκόταν εδώ και καιρό.
Πεινάω. Κλασικά εστιατόρια, η Ξανθίππη, με την πανοραμική θέα στην πόλη κι ας έχει μείνει στην εποχή "κέντρον διασκεδάσεως", αλλά και ένα από τα πιο παλιά εστιατόρια της πόλης, ο Παράδεισος δίνουν ένα άρωμα ρετρό Ξάνθης. Αλλά αν πραγματικά θες να φας, ακολούθησέ με στον Πομάκο να δοκιμάσεις αρνίσια παϊδάκια και γιαουτλού κεμπάπ. Ας θες Goody's και πιτόγυρα έχουμε, αλλά τι τα θες; Είναι σαν να πας στην Κίνα και να μη φας ρύζι.
Νύχτωσε; Μια βόλτα την "παραλία" με τις καφετέριες (τα lounge glamour mainstream cafe bars Kυβερνείο, Prestige, La Nuovo, αλλά το παλιό κλασικό Καράβι), στον πεζόδρομο Ύδρας (Πέτρινο, ΕΧΟ κλπ,) αλλά και τα μαγαζιά στη διασταύρωση της Πλατεία Αντίκα, αποδεικνύουν πως η πόλη είναι ζωντανή και δεν έχει μείνει στα χρόνια τα παλιά τα ξεχασμένα. 4.000 φοιτητές και άλλοι τόσοι φαντάροι φροντίζουν γι'αυτό, και κρατάνε το μέσο όρο ηλικίας στα 20-30. Κι αν δεις καμιά ξανθιά με μίνι, κορμί λαμπαδα και μάτια απίστευτα μη βιαστείς, μπορεί να σου βγεί πομάκα ή τουρκάκι. Οι Ναζλί κυκλοφορεί ανάμεσά μας.
Και λίγο πιο πάνω η Παλιά Ξάνθη, σκαρφαλωμένη στους πρόποδες του βουνού. Δρόμοι με πέτρα και παλιά σπίτια αισθητικά μοναδικά, το καθένα με τη δική του ταυτότητα και ιστορία.
Αξίζει όσο τίποτα να την επισκευτείς κατα τη διάρκεια των Γιορτών Παλιάς Πόλης ή -φυσικά- στο Καρναβάλι, αν και όποτε και να πας κούκλα είναι!
links:
_Δήμος Ξάνθης
_iXanthi.gr
_Παλιά Πόλη
_atakes - Αρθρα και σχόλια
_Ιστορία Ξάνθης
_ΠΑΕ Scoda Ξάνθη
_Μετεωρολικές προγνώσεις
Καλό μου ταξίδι. Καλό σου Σ/Κ.
by Omicron
Φλασμπακ: "Και γιατί δεν φέρνεις τα εκλογικά σου δικαιώματα στη Θεσσαλονίκη;", ρώτησα ένα μεσημέρι τον Σ. "Για τον ίδιο λόγο με σένα. Για να έχω μια δικαιολογία να πηγαίνω στην Ξάνθη, να βλέπω φίλους και να την ζω έστω και για λίγο. Κι ας τη γουστάρω τη Θεσσαλονίκη".
Γέννημα θρέμα Σαλονικιός, αλλά με ρίζες στην Κυρά της Θράκης, κλείνω σε ένα σάκο λίγα ρούχα και επιμάζομαι για την 2ήμερη εκδρομή μου. Μικρή πόλη, όμορφη και πολυσύνθετη. Καταγωγή. Προέλευση. Με περιμένει να μου δείξει για άλλη μια φορά το "ψηφιδωτό" της.
Την κεντρική πλατεία, την Αριστοτέλους της Ξάνθης, με το ρολόι και τα τραπεζάκια με τις παρέες των γκριζομάληδων που ζουν και συζητάνε με τον τρόπο τους την Ελλάδα του Παπαδάκη και του Αυτιά. Σίγουρο μέρος συνάντησης για τους πρωτάρηδες και αφετηρία κάθε εξόρμησης για φαγητό, αγορές ή διασκέδαση στην Ξάνθη των 70.000 κατοίκων, των 2 θρησκειών και των 4 γλωσσων (Ελληνικά, Τουρκικά, Πομάκικα, Ρώσσικα). Μια απογευματινή βόλτα, θα σε βοηθήσει να καταλάβεις γιατί η Ξάνθη τα τελευταία τρία χρόνια έχει αρχίσει και γίνεται προορισμός σχολικών -και όχι μόνο- εκδρομών. Φέτος πάνω απο 200 σχολεία πέρασαν απο την πόλη, κάτι που φαίνεται να βγάζει την τοπική τουριστική βιομηχανία απο τον λύθαργο στον οποίο βρισκόταν εδώ και καιρό.
Πεινάω. Κλασικά εστιατόρια, η Ξανθίππη, με την πανοραμική θέα στην πόλη κι ας έχει μείνει στην εποχή "κέντρον διασκεδάσεως", αλλά και ένα από τα πιο παλιά εστιατόρια της πόλης, ο Παράδεισος δίνουν ένα άρωμα ρετρό Ξάνθης. Αλλά αν πραγματικά θες να φας, ακολούθησέ με στον Πομάκο να δοκιμάσεις αρνίσια παϊδάκια και γιαουτλού κεμπάπ. Ας θες Goody's και πιτόγυρα έχουμε, αλλά τι τα θες; Είναι σαν να πας στην Κίνα και να μη φας ρύζι.
Νύχτωσε; Μια βόλτα την "παραλία" με τις καφετέριες (τα lounge glamour mainstream cafe bars Kυβερνείο, Prestige, La Nuovo, αλλά το παλιό κλασικό Καράβι), στον πεζόδρομο Ύδρας (Πέτρινο, ΕΧΟ κλπ,) αλλά και τα μαγαζιά στη διασταύρωση της Πλατεία Αντίκα, αποδεικνύουν πως η πόλη είναι ζωντανή και δεν έχει μείνει στα χρόνια τα παλιά τα ξεχασμένα. 4.000 φοιτητές και άλλοι τόσοι φαντάροι φροντίζουν γι'αυτό, και κρατάνε το μέσο όρο ηλικίας στα 20-30. Κι αν δεις καμιά ξανθιά με μίνι, κορμί λαμπαδα και μάτια απίστευτα μη βιαστείς, μπορεί να σου βγεί πομάκα ή τουρκάκι. Οι Ναζλί κυκλοφορεί ανάμεσά μας.
Και λίγο πιο πάνω η Παλιά Ξάνθη, σκαρφαλωμένη στους πρόποδες του βουνού. Δρόμοι με πέτρα και παλιά σπίτια αισθητικά μοναδικά, το καθένα με τη δική του ταυτότητα και ιστορία.
Αξίζει όσο τίποτα να την επισκευτείς κατα τη διάρκεια των Γιορτών Παλιάς Πόλης ή -φυσικά- στο Καρναβάλι, αν και όποτε και να πας κούκλα είναι!
links:
_Δήμος Ξάνθης
_iXanthi.gr
_Παλιά Πόλη
_atakes - Αρθρα και σχόλια
_Ιστορία Ξάνθης
_ΠΑΕ Scoda Ξάνθη
_Μετεωρολικές προγνώσεις
Καλό μου ταξίδι. Καλό σου Σ/Κ.
Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 19
it's a 'pause' [updated]
Χρειάζομαι χρόνο. Για μένα. Για κάτι πιο καλό.
Προσπάθησα να καταλάβω τι φταίει.
Γιατί ξαφνικά κάτι δεν μου πήγαινε καλά.
Κάτι δεν μου άρεσε.
Ποιος φταίει; Αυτός; Εσύ; Εγώ;
Οταν κάτι χάνει την ουσία του το σταματάς.
Είτε για να ξεκινήσει κάτι νέο, είτε για να ξαναβρεί
αυτό τη δική του.
Πράγμα σπάνιο.
Το αρχείο μένει δεξιά. Η αναζήτηση δουλεύει κι εγώ
εξακολουθώ να κάνω βόλτες στα blogs και να σχολιάζω.
Τα δικά μου comments πάντα ανοιχτά.
Το email είναι πάντα εκεί.
Μπορείς να συνεχίσεις να τριγυρνάς στο monitor
ή να δεις δεξιά τις δικές μου επιλογές blogs.
Ι still don't know what I was waiting for
And my time was running wild
A million dead-end streets
Every time I thought I'd got it made
It seemed the taste was not so sweet
So I turned myself to face me
But I've never caught a glimpse
Of how the others must see the faker
I'm much too fast to take that test
See you around!
upd: εικαστικές αλλαγές προς το παρόν.
upd2: Το 'pause' αυτό με οδηγεί, ξανά, σε μια σκέψη την οποία πιθανόν όλοι.
Για το μέσο και το μήνυμα.
"The Medium is the Message" ~Marshall McLuhan
Ενδιαφέρουσες σκέψεις εμφανίζονται στα comments, αλλά και σε άλλα blogs.
O Naftilos σχολιάζει "έχω την εντύπωση οτι είμαστε οι μόνοι στον κόσμο οπου οι bloggers ασχολούνται τόσο πολύ με τους άλλους bloggers και την blogόσφαιρά τους. (με το δέντρο δηλαδή αντί για το δάσος, με το δάχτυλο αντί για το φεγγάρι κλπ κλπ)" ενώ στο blog του κάνει ένα πετυχημένο post. Κι άλλο ένα.
Ετσι είναι. Ειναι η φύση, η κουλτούρα του Ελληνα. Θες πες το συνήθεια. Θες πες το κατάρα. Κοιτάμε το δάχτυλο. Και ενθουσίαζόμαστε κι όλας. Μπήκαμε όλοι σε ένα κουβά, και ανακατευτήκαμε. Χωρίς επιλογή. Χωρίς παραμέτρους. Χωρίς κρίση. Ετσι απλά.
"Αλλά είναι μωρό ακόμη αυτό το μέσο. Θα σκατωθεί, θα αρρωστήσει, θα βγάλει τα πρώτα του δοντάκια και σιγά-σιγά θα μεγαλώσει."Λάθος!
Το μέσο είναι ενήλικας. Πιτσιρικάς ίσως, 20-25, αλλά πολύ ώριμος και έμπειρος. Το ζήτημα είναι αν του φερόμαστε ώς τέτοιο. Αν το εμπιστευόμαστε, ή απλά το τσαλαπατάμε σαν ένα ακόμη κωλόπαιδο για να μεταφέρει τα ραβασάκια μας.
Σκέψου το.
upd3: Απάντηση σ'ένα post του oldboy.
Φυσικά και άλλο το "κουράστηκα" κι άλλο το "δεν μου αρέσει πια ο χώρος".
Και επειδή δεν μ'αρέσουν να παρεξηγήσεις, θα προσπαθήσω να δείξω την δική μου οπτική γωνία.
Το 'pause' που πάτησα στο blog δεν έχει να κάνει με εστετισμούς, ελιτίστικα τερτίπια, και την ψωνάρα που κρύβω μέσα μου. Ο ξαφνικός φόρτος εργασίας, απαιτεί χρόνο και καθαρό μυαλό κάτι που το blog κάθε άλλο παρά μου πρόσφερε.
Το είπα και το ξαναλέω "Δεν είναι stop, είναι pause". Αν ήθελα να το κλείσω, απλά θα το έκλεινα. Ενα απλό κλικ στο 'delete this blog' και τέλος.
Ομως είναι ένα υπέροχο και γοητευτικό μέσο που η διαδικασία του με γοητεύει περισσότερο από fora και chatrooms, και δεν σκοπεύω να το παρατήσω. Διάλειμα κάνω. Και επί της ευκαιρίας, είπα να κάνω και αλλαγές (έχω κάνει τόσες σ'αυτό το ρημάδι το blog που θα πρέπει να το ονομάσω 'χαμαιλέων').
Αν το διάλλειμα αυτό συνδιάστηκε με την πρόσφατη αίτηση αποχώρησης μου από το (πετυχημένο ως εφαρμογή RSS reader) monitor και (κακώς) παρερμηνεύθηκε, τότε λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι για πείσω κάποιος πως δεν είμαι ελέφαντας.
Για να ακολουθήσω το παράδειγμά σου, ναι, αν έφτιαχνα ντοκιμαντέρ ή σήριαλ που με εκφράζουν θα προσπαθούσα να διαλέγω το κανάλι στο οποίο θα προβληθεί και σίγουρα δεν θα ήθελα το πρόγραμμα του τελευταίου να είναι μακρυά από το γούστο και την αισθητική μου. Δεν νομίζω όμως ότι είναι καλή μεταφορά αυτή. Βλέπω το blog περισσότερο ως ένα κανάλι αυτόνομο, που έχει τις δικές του εκπομπές.
Το monitor λοιπόν είναι κάτι σαν το teletext που έχει το πρόγραμμα των καναλιών. Νομίζω πως μπορώ να ζητήσω να μην εμφανίζεται το 'πρόγραμμά' μου και αν θέλει κάποιος απλά να έρθει να το δει. Τονίζω πως το 'ζήτησα' και δεν το 'απαίτησα'. Θα μπορούσα να απεργοποιήσω το RSSfeeding αλλά τότε θα επέτρεπα όσους παρακολουθούν το blog μέσα από κάποιο άλλο RSSreader. Ο Παναγιώτης είχε την καλοσύνη να με αφαιρέσει.
Ακόμη, να θυμήσω πως ποτέ δεν είπα πως "το επίπεδο αίφνης έγινε χαμηλό" και λυπάμαι αν ερμηνεύτηκε έτσι κάτι που είπα.
Δεν θα το κρίνω εγώ το τί γράφει ο καθένας. Απλά επιλέγω αυτά που θέλω να παρακολουθώ.
Και, τέλος, δεν θα κουραστώ να λέω πως ο τρόπος που γίνεται η χρήση του monitor με ενοχλεί, όχι το περιεχόμενο των blogs.
upd4: Για κάποιους που ίσως το ξέχασαν. Τα blogs ΔΕΝ είναι κερδοσκοπικά!..
upd5: Και για να επιστρέψουμε στο δάσος και στο φεγγάρι, ρίξε μια ματιά στο post του Manifestou. Και για το ανοίξουμε κι άλλο πέρνα κι από Nick the Creek και Oneiro (ο οποίος δίνει και μερικά extra)
Pause ξανά.
Κυριακή, Σεπτεμβρίου 18
Local Labels 02
Τέχνες και Τεχνολογίες του Ηχου & Local labels forum #2
Σάββατο 1 και Κυριακή 2 Οκτωβρίου
Λιμάνι, Αποθήκη Δ, Θεσσαλονίκη
Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα προτζεκτ γίνεται πράξη για δεύτερη φορά στη Θεσσαλονίκη. Η συγκέντρωση όλων των τοπικών record labels σε μία εκδήλωση που στόχος της είναι η ενημέρωση του κοινού και η καλύτερη επικοινωνία μεταξύ των μουσικών παραγωγών.
Με διαλέξεις άκρως ενδιαφέρουσες και με βάση την ηλεκτρονική μουσική ο στόχος της εκδήλωσης είναι να προσφέρει μια γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ κοινού και δισκογραφικών εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα.
Η δεύτερη μέρα είναι αφιερωμένη στην εκπαίδευση και μέσα απο αυτή την εκδήλωση, η sonic intelligence, επιχειρεί να χαρτογραφήσει τον εκπαιδευτικό χώρο που αφορά τις τέχνες και τεχνολογίες του ήχου και της μουσικής ώστε ο υποψήφιος σπουδαστής, και γενικά κάθε ενδιαφερόμενος, να κατανοήσει τις διαφορές ως προς το περιεχόμενο σπουδών αλλα και ως προς τις δυνατότητες εξέλιξης σχετικά με τον τύπο εκπαιδευτικού φορέα που θα επιλέξει.
Και τις δύο μέρες θα υπάρχουν στο τέλος της βραδυάς live concerts από καλεσμένους μουσικούς παραγωγούς που θα παρουσιάσουν τις τελευταίες τους δημιουργίες. Κατά το διήμερο και στο χώρο της εκδήλωσης θα λειτουργεί έκθεση περιοδικού τύπου σχετικού με τη μουσική τεχνολογία και έκθεση δισκογραφικών εκδόσεων ηλεκτρονικής μουσικής και discography artwork 10 τοπικών εταιριών.
Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό.
Τα labels που συμμετέχουν είναι:
Erase, Gravity, GroovyGarden, Klik, Kinetik, MusicKitchen, Plusrec, PoetaNegra, Relax, UndergroundLessons.
Δες το πρόγραμμα της εκδήλωσης στο black:white
Σάββατο 1 και Κυριακή 2 Οκτωβρίου
Λιμάνι, Αποθήκη Δ, Θεσσαλονίκη
Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα προτζεκτ γίνεται πράξη για δεύτερη φορά στη Θεσσαλονίκη. Η συγκέντρωση όλων των τοπικών record labels σε μία εκδήλωση που στόχος της είναι η ενημέρωση του κοινού και η καλύτερη επικοινωνία μεταξύ των μουσικών παραγωγών.
Με διαλέξεις άκρως ενδιαφέρουσες και με βάση την ηλεκτρονική μουσική ο στόχος της εκδήλωσης είναι να προσφέρει μια γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ κοινού και δισκογραφικών εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα.
Η δεύτερη μέρα είναι αφιερωμένη στην εκπαίδευση και μέσα απο αυτή την εκδήλωση, η sonic intelligence, επιχειρεί να χαρτογραφήσει τον εκπαιδευτικό χώρο που αφορά τις τέχνες και τεχνολογίες του ήχου και της μουσικής ώστε ο υποψήφιος σπουδαστής, και γενικά κάθε ενδιαφερόμενος, να κατανοήσει τις διαφορές ως προς το περιεχόμενο σπουδών αλλα και ως προς τις δυνατότητες εξέλιξης σχετικά με τον τύπο εκπαιδευτικού φορέα που θα επιλέξει.
Και τις δύο μέρες θα υπάρχουν στο τέλος της βραδυάς live concerts από καλεσμένους μουσικούς παραγωγούς που θα παρουσιάσουν τις τελευταίες τους δημιουργίες. Κατά το διήμερο και στο χώρο της εκδήλωσης θα λειτουργεί έκθεση περιοδικού τύπου σχετικού με τη μουσική τεχνολογία και έκθεση δισκογραφικών εκδόσεων ηλεκτρονικής μουσικής και discography artwork 10 τοπικών εταιριών.
Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό.
Τα labels που συμμετέχουν είναι:
Erase, Gravity, GroovyGarden, Klik, Kinetik, MusicKitchen, Plusrec, PoetaNegra, Relax, UndergroundLessons.
Δες το πρόγραμμα της εκδήλωσης στο black:white
Σάββατο, Σεπτεμβρίου 17
Ηλίθια Αστεία
by CM
Ο χρόνος σου τελειώνει, λες "η μέρα αυτή πάει"
μα ο χρόνος επιστρέφει κι εσύ λες τα ίδια πάλι
Λες "τώρα μπορώ ν' αλλάξω, μα είναι ήδη αργά"
και αφήνεις τη ζωή σου να πνιγεί στα ρηχά
Οι πιο πολλοί αποφεύγουν να σε κοιτάξουν στα μάτια
στο πίσω κάθισμα γλυστρούν και πνίγουν τα δάκρυα
Μην αφήσεις τη ζωή να σε πάρει από κάτω
τους φόβους που σε τρέφουν να τους κάνεις κάτι άλλο
κάνε τους ποίηση ή μηχανήματα σπουδαία
Μη γυρνάς την πλάτη, μη ζεις στο ψέμα
πολέμησε το άδικο και κάθε είδους βία
σκέψου θετικά και μη γελάς με ηλίθια αστεία
Δε θ' αφήσω αυτές τις μέρες να με πάρουν από κάτω
τους φόβους που με τρέφουν θα τους κάνω κάτι άλλο
θα αλλάξω τη ζωή μου σε κάτι θετικό
και κάθε άσχημη ενέργεια θα τη στείλω στο καλό
θα δώσω σημασία σ' αυτά που εσύ πετάς
μιας και στο τίποτα μπορείς να βρεις αυτό που ζητάς
σκέψου θετικά και μη γελάς με ηλίθια αστεία
Office 12
Κάπου στη γειτονιά έχουν αρχίσει οι πρώτοι ψύθηροι και τα κουτσομπολιά για το νέα παιδί της μαμάς-εταιρίας. Το Office12.
Το Office 12 στρέφεται στην ιδέα της προσωποποιημένης τεχνολογίας, δηλ. θα μπορεί να προσαρμόζεται στις προσωπικές ανάγκες των χρηστών και τα (αναβαθμισμένα) εργαλεία του θα εξυπηρετούν αυτόν ακριβώς το σκοπό.
Πολύ καλές δείχνουν αλλαγές στη menu bar και η αντικατάστασή της από tabs, ένας τρόπος εργασίας που το internet έκανε πιο εύκολο στο καθένα, προσπαθώντας να μετατρέψει το υπερβολικά business και επαγγελματικό περιβάλλον εργασίας σε κάτι πιο εύκολο και γρήγορο.
Επιπλέον η Microsoft, στοχεύει για τα καλά και στις επιχειρήσεις, προσθέτωντας δυαντότητες π.χ. με τις οποίες ένα έγγραφο θα μπορεί να προωθείται σε τρεις διαδοχικούς ανθρώπους, επιτρέποντας σε κάθε έναν από αυτούς να λαμβάνει αυτόματα την πιο πρόσφατη επεξεργασμένη έκδοση.
Η νέα σουίτα της Microsoft, Office 12, θα περιλαμβάνει τα προγράμματα Word, Excel, PowerPoint, Access και Outlook, όπως πάντα.
Screenshots από το Xbetas @ PDC 05
screenshots: Word 12 / Excel 12 / Powerpoint 12 / Access 12
Περισσότερες πληροφορίες από τη Μicrosoft
Αναμένουμε...
Η επόμενη γενιά του Microsoft Office θα χαρακτηρίζεται από απλούστερα γραφικά και θα προσπαθήσει να ανταποκριθεί στις εργασίες των χρηστών, καθώς η εταιρεία ελπίζει να κάνει το προϊόν ευκολότερο στη χρήση.Κυκλοφόρησες και οι πρώτες φωτογραφίες (screenshots), από τις οποίες είναι εμφανείς οι προσπάθειες ανανέωσης του πακέτου της Microsoft. Περιβάλλον εργασίας, οι ιδιότητες εγγράφου, ο διάλογος αποθήκευσης, το εντελώς καινούργιο file menu, το παράθυρο νέου email, όλα δείχνουν να προσαρμόζονται στα νέα Windows Vista.
~Bill Gates, την Τρίτη, 13 Σεπτεμβρίου 2005, σε συνέδριο όπου παρουσιάστηκε το νέο Office 12 και τα Windows Vista
Το Office 12 στρέφεται στην ιδέα της προσωποποιημένης τεχνολογίας, δηλ. θα μπορεί να προσαρμόζεται στις προσωπικές ανάγκες των χρηστών και τα (αναβαθμισμένα) εργαλεία του θα εξυπηρετούν αυτόν ακριβώς το σκοπό.
Πολύ καλές δείχνουν αλλαγές στη menu bar και η αντικατάστασή της από tabs, ένας τρόπος εργασίας που το internet έκανε πιο εύκολο στο καθένα, προσπαθώντας να μετατρέψει το υπερβολικά business και επαγγελματικό περιβάλλον εργασίας σε κάτι πιο εύκολο και γρήγορο.
Επιπλέον η Microsoft, στοχεύει για τα καλά και στις επιχειρήσεις, προσθέτωντας δυαντότητες π.χ. με τις οποίες ένα έγγραφο θα μπορεί να προωθείται σε τρεις διαδοχικούς ανθρώπους, επιτρέποντας σε κάθε έναν από αυτούς να λαμβάνει αυτόματα την πιο πρόσφατη επεξεργασμένη έκδοση.
Η νέα σουίτα της Microsoft, Office 12, θα περιλαμβάνει τα προγράμματα Word, Excel, PowerPoint, Access και Outlook, όπως πάντα.
Screenshots από το Xbetas @ PDC 05
screenshots: Word 12 / Excel 12 / Powerpoint 12 / Access 12
Περισσότερες πληροφορίες από τη Μicrosoft
Αναμένουμε...
NetVibes.com
by GettyImages
Μια (ακόμη;) custom made εφαρμογή web 2.0 αποτελεί τη νέα πρόταση που θα "ταράξει" τα vibes της πρώτης σελίδα σου.
Το NetVibes είναι δωρεάν υπηρεσία και σου δίνει τη δυνατότητα να φτιάξεις μια προσωποποιημένη σελίδα με το περιεχόμενο που θέλεις. Μπορείς να προσθέσεις data feeds και υπηρεσίες από web 2.0, σε ένα πολύ απλό και πολύ γρήγορο περιβάλλον.
Πρόσθεσε σ'αυτά και τις κλασικές πλέον υπηρεσίες της αναζήτησης σε Google, Wikipedia, MSN και Yahoo, της παρακολουθησης του Gmail και της πρόγνωσης του καιρού και έχεις έτοιμα τα NetVibes στην οθόνη σου.
The aim of it is to provide a place on the internet where you can set just the content you like, a super easy way of building your personnalized homepage, available anywhere, anytime.Φυσικά, με ένα απλό register μπορείς να έχεις πρόσβαση κάθε στιγμή από οποιονδήποτε υπολογιστή. Μια καλή λύση για να μη φορτώσεις τον φορητό σου με προγράμμα RSS Readed ή απλά να ενημερώνεσαι από τα site που θέλεις ακόμη κι από τον υπολογιστή του ξαδέρφου στο χωριό.
Πολύ καλά vibes.
Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 16
Νέο logo η Quark
Το software που αντιπάθησα όσο κανένα άλλο ανανέωσε το logo του και προσπαθεί να πιάσει το InDesign. Γίνεται;
Σήμα, γραμματοσειρά στο λογότυπο, χρώμα και site. Καινούργιο και φρέσκο look για το Quark. Ανανέωση της βιτρίνας ή πραγματικά φέρνει νέα χαρακτηριστικά, ετοιμάζοντας εκπλήξεις στην πολυαναμενόμενη έκδοση 7;
Η σύγκρουση των δύο γιγάντων του DTP συνεχίζεται στα ατελιέ και στα στούντιο και το Adobe InDesign έχει πάρει κεφάλι και δεν λέει να αφήσει το Quark να το φτάσει όσο κι αν προσπαθεί με κάθε τρόπο. Εχει δημιουργηθει και θέμα με κάποιες μαλλον αστείες postcards που υποτίθεται είχε κυκλοφορήσει η Quark.
Προσωπικά πάντως, ποτέ δε το συμπάθησα κι απ'την πρώτη φορά που δούλεψα το πρόγραμμα της Adobe (προφέρεται αντόμπι, άσχετε!) δεν θέλω να ξανακούσω για το Quark.
Το όνομα τα λέει όλα. In Design!
resfest | 2005
New York City, Los Angeles, San Francisco, Chicago, London, Glasgow, Dublin, Belfast, Bristol, Sheffield, Nottingham, Tokyo, Seoul, Sao Paulo, Cape Town, Sydney, Bercelona, Zurich, Amsterdam, Istanbul and more
(From September 2005)
Το resfest, το ετήσιο φεστιβάλ ταινιών και multimedia event το οποίο μεταφέρεται συνεχώς από μέρος σε μέρος στον πλανήτη, ξεκίνησε την φετινή (9η) περιοδεία του και συμπεριλαμβάνει μουσικά βίντεο, πειραματικές και μικρού μήκους ταινίες από 1.750 συμμετοχές.
Φυσικά η Ελλάδα πάλι απουσιάζει.
London /Glasgow /Dublin /Bristol /Belfast /Sheffield /Nottingham /Amsterdam /Rotterdam /Turin /Rome /Zurich /Madrid /Barcelona /Bilbao /Las Palmas /Vigo /Vitoria /Valladolid /Vienna /Istanbul
Διάβασε τα νέα του φεστιβάλ, δες φωτογραφίες και ενημερώσου από το resfest podcast ή απλά επισκέψου το site και βρες τα μόνος σου. Εγώ θα στα λέω όλα;
Διάβασε και το review του Pixelsurgeon.
100percent design
100% Design promotes and supports a London-wide celebration of contemporary design (100% Guaranteed), runs a programme of challenging seminars and has privately run bars and restaurants that serve proper food and drink in nice surroundings.
και μη ξεχάσεις να περάσεις κι από εδώ: designersblock
Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 15
Athens voice site (?)
Πριν λίγο καιρό σχολίασα το νέο site για την Athens Voice.
Σήμερα βρήκα στα Γλυκόλογα του πιτσιρίκου ένα άλλο site της AV μέσω του modus και με αποσπάσματα από ιστολόγια.
Τελικά που είναι η AV;
Οθόνη αφής (κυριολεκτικά)
screenshot: immersion.com
Τις touchscreen οθόνες τις ξέρεις. Τις έχεις συναντήσει σε διάφορες εφαρμογές και τις χρησιμοποιείς σχεδόν καθημερινά. Είναι όμως λίγο "ψεύτικες".
Το πρόβλημα είναι ότι την ανταπόκριση στο άγγιγμα την καταλαβαίνεις μόνο μέσω του software με κάποιο οπτικό (αλλαγή φωτεινότητας/χρώματος) ή ακουστικό (ηχητικό) ερέθισμα. Μέχρι τώρα τουλάχιστον.
Η εταιρία Immersion παρουσίασε την tactile (απτή/ψηλαφητή) touchscreen. Αυτή η οθόνη όταν την πατάς την νιώθεις να πιέζεται προς τα μέσα και να επιστρέφει πάλι στην αρχική της κατάσταση δίνοντας μια αίσθηση πραγματικού κουμπιού.
With Immersion TouchSense? technology, the touchscreen touches back. Users can actually feel that onscreen buttons both depress and spring back, which supplies a completely new and unexpected experience.
Το μέλλον είναι εδώ, αλλά δεν έχει κατανεμηθεί σωστά
μεσω bugresort
M.
Χάρηκα που βρεθήκαμε και τα είπαμε.
Είχαμε πολύ καιρό να μιλήσουμε έτσι. Απλά. "Σαν άνθρωποι"...
Καλή σου μέρα.
Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 14
Clopy - Paste
Ενα πολύ ενδιαφέρον θέμα συζήτησης άνοιξε ο Φίλιππος Κανούτος στο forum He.Gra.De με θέμα το Clopy - Paste.
Πότε μια εργασία είναι κλεμένη και πότε είναι πρωτότυπη; Yπάρχει πραγματικά πρωτότυπη εργασία; Πότε δικαιούμαστε να χρησιμοποιήσουμε κάτι που κάποιος άλλος κόπιασε να το κάνει και μετά κάποιος απλώς το... copiace; Πότε είναι σημειολογία και πότε κλοπή; Yπάρχουν κοινές κατακτήσεις στο graphic design; Ποιός το καθορίζει αυτό;
Ενδιαφέρουσα συζήτηση με -προς το παρόν- αποκορύφωμα το συγκριτικό εξωφύλλων Πεγκυ Ζήνα και Trick Daddy, από τον Νίκο Κουτσμανή.
ΚΛΕΒΥ ΖΗΝΑ 4 EVER
Sweet berries ready for two ghosts are no different than you.
Ghosts are now waiting for you.
Are you...
Sweet berries ready for two ghosts are no different than you.
Ghosts are now waiting for you.
Are you...
Dreaming! Dreaming the night! Dreaming all right!
Do we! Do we know, when we FLY?
When we, when we go
Do we die?
Sweet berries ready for two ghosts are no different than you.
Ghosts are now waiting for you.
Are you...
Sweet berries ready for two ghosts are no different than you.
Ghosts are now waiting for you.
Are you...
Dreaming! Dreaming the night! Dreaming all right!
iPod Nano (tested)
Δεν το περίμενεις. Στο λένε και δεν το πιστεύεις. Αλλο ένα συνηθισμένο hoax, είναι η πρώτη σκέψη κι όμως...
Το μάνα εξ ουρανού της Apple είναι αληθινό. Και ο Walt Mossberg, ο γκουρού των gadget, είχε την ευκαιρία να το δοκιμάσει για τα καλά (μέχρι που έριξε τον Νάνο από το ένα μέτρο). Συνολική εκτίμηση; Το λάτρεψε. Απίστευτα μικρό αλλά πολύ δυνατό. Διάβασε και το review του iLounge για τον αντικαταστάτη του iPod mini. Απλά εντυπωσιακό! Το μέγεθος μετράει, less is more, και άλλα τετοια κλισέ. Ladies and gentlemen... iPod Nano!
Take everything you love about iPod and shrink it. Now shrink it again. With 2GB (500 songs) and 4GB (1,000 songs) models starting at $199, the pencil-thin iPod nano packs the entire iPod experience into an impossibly small design. So small, it will take your music places you never dreamed of.
Αν δεν σου κάνει, και προτιμάς να έχει την μουσική στο κινητό σου αλλά αυτό δεν υποστηρίζει iTunes, η Motorola (αφού μας έπρηξε αρκετό καιρό) κυκλοφόρησε το iTunes Mobile. Περισσότερα στο iLounge.
Introducing iTunes for your mobile phone. With iTunes on your Motorola ROKR, you can listen to music on your mobile phone, wherever, whenever you want.
Και μιας και η μαμά Apple κυκλοφόρησε νέα παιχνιδάκια, είπε να αναβαθμίσει και το software που άλλαξε τον κόσμο της μουσικής στην έκδοση 5.
upd: Σχετικό άρθρο στο macloaded.gr
upd2: Stress test στο iPod nano.
Το να το πετάξεις στο πάτωμα δεν είναι test. Αυτοί οι τύποι το βγάλανε μια βόλτα σε πραγματικές συνθήκες. Αποτέλεσμα; Πρέπει να παραδεχτείς ότι είναι καλοφτιαγμένο και πολύ ανθεκτικό. Το παρακάνανε όμως, κι αφού τελικά το σκοτώσανε το πήγανε για αυτοψία.
iLove these stuff
VideoDance: continues
Αλλη μια βραδιά στο VD05 αυτή τη φορά με καλύτερες ταινίες.
Οι συλλογές mixer είναι από τις πιο καλές, με μικρής διάρκειας προβολές και όχι τόσο κουραστικές όσο ορισμένες από τις προχθεσινές (βλ. σχετικό post)
13/9
souvenir | choreography? | mixer 1,3&4 | violent fairy tales | intervention |
χορογραφία?
03. Dancing Man *
Χθες που το (ξανα)είδα πρώτο αυτή τη φορά, μου φάνηκε πιο ευχάριστο. Τελικά οι πολύωρη προβολή σε κουράζει.
Μιξερ 1: futuristic hero
01. Taijii no yume / Dream of unborn child **
02. Sillicon Sensorium Phase 1*****
Αφωνος. Πάρα πολύ καλό.
Μιξερ 3: twinking
01. Grass **
Μικρό ευχάριστο χαρούμενο. Ενα κορίτσι στη μέση του δρόμου χορεύει πάνω σε ένα κομματι γρασίδι. Θα το ήθελα με μουσική
02. 8 Objects ****
Πολύ καλό. 8 αντικείμενα. 8 άνθρωποι. Μια μελωδία. Εξυπνο μοντάζ.
03. Outstrung
04. Stoffwechsel
05. Ball ****
Λίγο περίεργο αλλά μου άρεσε πολύ. Χορογραφία με το μπαλάκι του πιγκ-πογκ, μια μπάλα και μια υδρόγειο. Το παιδί και το πλήθος. Νόημα; Το πιασες.
Μιξερ 4: young
01. Pop in ***
02. Holy Howl ****
Πολύ καλή δουλειά. Αριστη χορογραφία, μουσική, μοντάζ, απαγγελία. Βασισμένο στο ομώνυμο ποίημα.
03. Yellowline ***
Καλή δουλειά. Το δεύτερο μέρος του θα μπορούσε να είναι από μόνο του συμμετοχή.
04. In our city / U naem gradu ***
05. Lenny Falling *
Thanks, but no thanks.
βίαιες παραμύθια
01. Whole Heart *****
Δεν το είδα προχθες. Ευτυχώς το πέτυχα τώρα. Βαρύ αλλά ανήκει στα διαμαντάκια.
Στη Vanessa Mae δεν πήγα, αλλά ακούω τώρα τα cd για αντάλλαγμα. Πήγε κανείς;
Διανοητικό μοντέλο αναζήτησης
Η Donna Maurer στο blog της περιγράφει την πραγματική αντίληψη για το "διανοητικό μοντέλο αναζήτησης" των ανθρώπων, και τι περιμένουν να συμβεί.
Συγκεκριμένα διαβάζουμε:
» It is better to put more than one word in as one word gives too much stuff.
» Adding an extra word gives fewer results (although most search engines give more results with more than one word, people strongly thought it would give fewer - I even probed on this).
» The first word in the search box is more important than the other words.
» If the words make a sensible phrase (one that humans would recognise as a phrase), the search engine should do so too and return results for the phrase.
» If the words do not make a sensible phrase, the search engine shouldn’t look for the phrase (yes, this contradicts the previous point, but no-one ever said people are logical).
Συγκεκριμένα διαβάζουμε:
» It is better to put more than one word in as one word gives too much stuff.
» Adding an extra word gives fewer results (although most search engines give more results with more than one word, people strongly thought it would give fewer - I even probed on this).
» The first word in the search box is more important than the other words.
» If the words make a sensible phrase (one that humans would recognise as a phrase), the search engine should do so too and return results for the phrase.
» If the words do not make a sensible phrase, the search engine shouldn’t look for the phrase (yes, this contradicts the previous point, but no-one ever said people are logical).
Τρίτη, Σεπτεμβρίου 13
Charleston
Everybody Charleston (.rar | 3.60 MB | hope you like it)
Για να μη λες ότι "βαράμε" μόνο, πάρε και λίγο νοσταλγία..
εχμ... τέλος πάντων.
Τι σου λέει το εφέ με το τζουκ μποξ στην αρχή;
Ε ρε τρέλα!
The Clapper 2050
Ενας αισθητήρας ανίχνευσης ήχων εγκατεστημένος σε μια επιφάνεια μπορεί να γίνει ένα ξεκούραστο μέσο ελέγχου ηλεκτρικών συσκευών.
Αυτό τουλάχιστον υποτίθεται πως κάνει ο Audiosensor από την Tona Interactive. Τοποθετώντας τη συσκευή σε μια σκληρή επιφάνεια (π.χ. τραπέζι) αυτή αντιλαμβάνεται τα σήματα ήχου που προκαλεί ο χρήστης με τα χέρια, χτυπώντας ή τρίβωντας την επιφάνεια, και τα μετατρέπει σε εντολές ελέγχου ήχου και εικόνας, π.χ. ένταση ή κανάλι κλπ.
Δες το σχετικό video.
Χτύπα χτύπα, το χάλασες το τραπέζι Θανάση!
+81 New designers on the block
Uturn by Marie Danel
Μια βόλτα στην έκθεση των απόφοιτων σχεδιαστών της Danmarks Designskole που γίνεται στο "Danish Design Centre" με τον τίτλο +81 New designers on the block.
Η αποκάλυψη των projects των σχεδιαστών των σχολών Design της Δανίας έχει πάντα ενδιαφέρον. Σ'αυτά τα projects είναι που δείχνουν το θράσος και την τόλμη συνδιασμένα με τον επαγγελματικό πειραματισμό που απαιτούν οι εταιρίες για τις καινοτομίες του μέλλοντος.
Τα projects του 2005 δείχνουν μια μεγάλη ποικιλία θεμάτων και ιδεών των σχεδιαστών προσπαθώντας να κάνον τη διαφορά και να δείξουν ότι μπορούν να βρουν λύσεις για την κοινωνία του αύριο. Μερικά παραδείγματα:
» China by Agnes Fries
» Underwear by Signe Tolstrup
» Clothing by Dorrit Shoshan
αλλά το καλύτερο είναι το παρακάτω:
» Uturn by Marie Danel (βλ. φωτό)
Μια συσκευή για όσους πάσχουν από ακράτεια. Το Uturn χρησιμοποιεί υπέρηχους και bluetooth για να καταλαβαίνει πότε η κύστη είναι γεμάτη και να ειδοποιεί τον ασθενή.
Κατούρα να φύγουμε, designer ;)
VideoDance: one more day
Προχθες δεν κατάφερα να δω τίποτα αλλά χθες το βράδυ βρήκα το φίλτατο nigga Zpi στην αίθουσα του Ολύμπιον και είδα μερικές από τις προβολές.
12/9
fatoumi lamoureux | intervention | mixer 1,3&4 | violent fairy tales | narration stories | choreography?
Πρόλαβα τις τρεις τελευταίες "ομάδες" ταινιών από τις οποίες έχω ανάμικτα συναισθήματα. Σίγουρα είναι καλή εμπειρία και σου δίνει υλικό για κουβέντα και ιδέες και επεξεργασία. Οσοι δεν πήγες ακόμα και το σκέφτεσαι πέρνα μια βόλτα. Αξίζει.
Να ξεκαθαρίσω, φυσικά, πως δεν πας να δεις ούτε τον Πόλεμο των Αστρων ούτε τον Τιτανικό. Αν η αγαπημένη σου περσινή ταινία ήταν το Hitch, ξανασκέψου μια βόλτα μέχρι το Ster καλύτερα και δες το Κατσαριδάκι ή τους Γαμο-Μπελάδες (γαμο-τίτλος ε;)
Μερικές δουλείες ήταν πολύ καλές από κάθε άποψη. Χορογραφία, σκηνοθεσία, μοντάζ, ήχος, ιδέα, εκτέλεση. 10 με τόνο. Αλλά έχει και δουλειές που τους λείπουν πράγματα. Καλές ιδέες χωρίς να τους "βγαίνει" η εκτέλεση ή πολύ δουλειά σε μοντάζ και post-production αλλά κανένα νόημα. Το τελευταίο μάλιστα συμβαίνει στην πιο μεγάλη ταινία (νόμος του Μέρφι).
Βίαια παραμύθια
01. Whole Heart
02. Boom Box **
Κάτι από νουάρ. Ωραία κίνηση, ωραία χρώματα, ωραία δουλειά.
03. I dream of Augustine *****
Εκπληκτικό! Πολύ καλό ασπρόμαυρο βιντεάκι χορογραφίας. Μία γυναίκα. Πολλές σκέψεις. Ισως το καλύτερο χθες.
04. Momentary **
Γρήγορο. Ευχάριστο. Ωραία χρώματα.
05. Tipi di polvere / Dust Types *
Κάποιος βαριότανε ή εγώ απλά δεν κατάλαβα τον ποιητή. Κούραση.
Ιστορίες αφήγησης
01. Tra la la ****
Ο τίτλος με ανησύχησε λίγο, αλλά ήταν το πιο γρήγορο, ευχάριστο, ζωντανό, έξυπνο video-art της χθεσινής προβολής.
02. The incomplete Autobiography ***
03. Foligraphie 2 *
04. Travelling Light *
Τρία πουλάκια κάθονται. Ή ένας παραπληγικός ταξιδεύει. Ή μια ιδέα δεν φέρνει την άνοιξη. Κλασικό παράδειγμα έλλειψης φαντασίας και φίλων του σκηνοθέτη για τον αποτρέψουν να δημοσιοποιήσει ένα τέτοιο βίντεο. (Και δεν είμαι κακός)
05. Stripped ***
Συμπαθητική ιστορία μιας φοιτήτριας που δουλεύει σε ένα καμπαρέ. Κερδίζει πολλούς πόντος γιατί παίζει μετά το Travelling Light
06. Lucille Lagier, ma collocatrice *
07. Placeless_ *
Meeningless
Χορογραφία?
01. Worst case scenario *
Σήκω. Βγες έξω. Κάνε ένα τσιγάρο. Ή και δύο. Το Wurσt Case είναι ένα λογοπαίγνιο και τίποτα άλλο. Γιατί 16' γι'αυτό το πράγμα;
02. Fisticuffs ***
Πολύ καλή ιδέα. Καλή εκτέλεση. Από τη μέση και μετά θα το ήθελα λίγο πιο γρήγορο, αλλα και πάλι ήταν καλό. Η γιαγιά-κομπάρσος είναι όλα τα λεφτά.
03. Dancing Man *
Από αυτό είναι και η φωτό του post. 2 λέξεις. Klein Mein. Καληνύχτα σας.
Περίεργα vibes (μέχρι και σεισμό έκανε). Το κλασικό αίσθημα "θέλω κι ένα ποτό αλλά κάποιος πρέπει να με τραβήξει" ήταν διάχυτο. Αρκετός κόσμος στην παραλία αλλά όχι στα μαγαζιά. Και στο Residents πολύ "αγάπη".
Ελπίζω σήμερα να είναι καλύτερα. Αν δεν πάω στη Vanessa Mae θα σε πετύχω κάπου.
Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 12
Διεθνές Φεστιβάλ Web design
webdesigninternationalfestival20052006
Κάτι περισσότερο από ένα απλό event, το WIF είναι σήμερα ο κοινός παρονομαστής ενός διεθνούς δικτύου αποτελούμενου από περιοχές, 'ανοιχτούς' ή μυστικούς συνεταιρισμούς, άντρε και γυναίκες που δέχονται την πρόκληση του 21ου αιώνα.
Ρίξε μια ματιά και στο blog της διοργάνωσης
Καλή κίνηση. Από Ελλάδα συμμετοχή;
Νέο τεύχος black:white
Black and White, Άσπρο Μαυρο, Καλό και Κακό, Μέρα και Νύχτα, Εγώ και Εσύ, Ζωή και Θάνατος. Πρόσωπα, Νύχτα, Ιστορίες, Ταξίδια, Μουσική, Σινεμά, Mόδα. Σε όλα υπάρχει η άσπρη και η μαύρη πλευρά.
Tο freezine black:white αν και απουσιάζει από τον Μάρτιο (διάλειμμα για καλοκαίρι;), ξανακυκλοφορεί με το τεύχος #007 The Pleasant Streets.
001 Face a la Mere / Komis Hristos
002 Auslander/ Vicky
003 Nightshift/ Dont Tell Mama
004 Terra Del Fuego/ Iggy
005 Los Fashionistas/ Charleston
006 Cinecita/ Requiem for a Dream
007 La Musica Electronica/ Elvis
Κατέβασέ το σε μορφή .pdf (acrobat reader), ή ακόμη καλύτερα περίμενέ το σε χαρτί.
Ηρεμος
01 photo από το it's my party
Σημερινή συνομιλία MSMessenger.
- Πως είσαι σήμερα;
- Ηρεμος.
- Nirvana φάση;
- Κάπως έτσι.
- Καιρό είχα να σε "δω" έτσι.
(...)
liquid 2D scatter space
Βρίσκω όμως ώρες ώρες κάτι πράγματα...
the "liquid 2D scatter space" is one of the many visual interactive spaces (ispaces) of the "iworld" visualzation modules. it has it's greatest strength in comparing a lot of information objects at the same time by making it possible to perceive very high information densities with up to 7 quality dimensions simultaneously.
Η εφαρμογή αυτή είναι ένα ακόμη project της infoverse και αποτελεί ένα νέο τρόπο προβολής δεδομένων από μια οποιαδήποτε βάση, σε ένα 2D γραφημα, με ένα πιο γρήγορο και καλαίσθητο (liquid) τρόπο και με πιο ανεπτηγμένο τρόπο αναζήτησης.
Σε μπέρδεψα; Δες το video (quicktime, size: 7MB). Στο site υπάρχει και μια εφαρμογή για το MacOSX που μπορείς να κατεβάσεις και να δοκιμάσεις σε κάποιο φάκελο 'τοπικά' στο σκληρό σου δίσκο.
Φαντάσου πως μπορείς σε ένα καρτεσιανό σύστημα, να προβάλεις π.χ. τα αρχεία ενός φακέλου με mp3 και να δεις ταξινομημένα στον άξονα x με βάση την αξιολόγηση(rating), στον άξονα y με βάση την χρονιά και, ταυτόχρονα, δίπλα σε κάθε κουκκίδα θα βλέπεις το όνομα του τραγουδιού ενώ το μέγεθός της θα εξαρτάται από τη διάρκεια του κομματιού ή το πόσες φορές έχει παίξει.
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί από πολλές εφαρμογές ή και site αλλά μια πολύ καλή ιδέα θα ήταν να υπάρχει κάτι τέτοιο και στα λειτουργικά συστήματα (ακούς Bill;) σαν μια επιλογή ακόμη για τα Views των φακέλων, εκτός τις λίστες (με ή χωρίς λεπτομέρειες) ή τα Thumbnails.
Πανέξυπνο.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)