Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 28

omicron

Λίγο πιο έξω από δω, βρίσκεται ο φανταστικός κόσμος omicron. Η πλειονότητα του πληθυσμού του ζει σε μια μεγάλη, πυκνοκατοικημένη πόλη με ψηλά κτήρια, κάτω από ένα τεράστιο κρυστάλλινο θόλο, που τους προστατεύει από τον σχεδόν μόνιμο παγετώνα που επικρατεί στον πλανήτη.



Η πόλη χωρίζεται σε διάφορα τμήματα, ανάμεσα στα οποία τα Anekbah, Qualisar, Jaunpur, και Lahoreh. Οι κάτοικοι είναι υπερβολικά καταπιεσμένοι και ελεγχόμενοι από μια διεφθαρμένη κυβέρνηση που ηγείται ένας υπερυπολογιστής, ο Ix.

Ok, ok, μη περιμένεις πολλά. Ενα απλό adventure του '99 είναι. Ο κόσμος του κάθε άλλο παρά πρωτότυπος είναι, και τα γραφικά του -πλέον- ξεπερασμένα. Το σενάριο απλά συμπαθητικό και το gameplay πρωτότυπο μεν, δύσκολο δε. Περνώντας σε έναν άλλο κόσμο και παίρνοντας τη θέση ενός μπάτσου του Kay'l, δεν περιμένεις και πολλά πέρα από αρκετό ξύλο, 2-3 μέτριους γρίφους και, στο τέλος, την αναμέτρηση με το μεγάλο δαίμονα. Υπάρχουν και τα καλά σημεία βέβαια, όπως π.χ. το δύσκολο αλλά έξυπνο σύστημα ή το ότι μπορείς να μετενσαρκώνεσαι σε κάποιο άλλο πρόσωπο της ιστορίας μετά το θάνατο αυτού στο οποίο βρίσκεσαι.

Τα χαρακτηριστικά που χάραξαν όμως το παιχνίδι αυτό στη μνήμη μου είναι η μουσική και το αλφάβητό του. Το τελευταίο (βλ. φωτό) δεν είναι παρά μια υπέροχη γραμματοσειρά του λατινικού αλφαβήτου, τόσο όμορφα σχεδιασμένη που με την πρώτη ματιά μοιάζει με ιερογλυφικά ή κάτι τέτοιο αλλά με τον καιρό την συνηθίζει το μάτι και μπορείς να διαβάσεις όχι μόνο πινακίδες στο δρόμο αλλά και ολόκληρα κείμενα. Υπέροχο design συνοδεύει και όλα τα έντυπα του παιχνιδιού βασισμένα στη γραμματοσειρά omicron.ttf

Το soundtrack του παιχνιδιού όμως είναι το βασικό(τερο) χαρακτηριστικό του. Μόνο άλλη μια φορά έχω κολήσει με soundtrack παιχνιδιού (Gabriel Knight: Sin of the Fathers). Εδώ όμως έχουμε να κάνουμε (πέραν των συνθέσεων του Xavier Despas) με τραγούδια των David Bowie και Reeves Gabrels (τα περισσότερα από τα οποία τα συναντάμε στο album του Bowie 'hours...' του 1999, ή σαν B-sides στο single του "Thursday's Child"). Σαν μεγάλος θαυμαστής του Bowie, δεν μπορούσα παρά να ενθουσιαστώ μ'αυτά αλλά και με τις cameo εμφανίσεις του μέσα στο παιχνίδι, αρχικά ως Boz, ένας επαναστάτης καταζητούμενος από την αστυνομία της omicron, αλλά -κυρίως- ως ο τραγουδιστής του συγκροτήματος The Dreamers, που πραγματοποιεί παράνομες συναυλίες στην πόλη. Τα τραγούδια των live είναι αποκλειστικά για το παιχνίδι και μπορεί ο χαρακτήρας σου να τα 'αγοράσει' εκεί. Το soundtrack (όχι όλο) και 3 live του Bowie υπάρχουν στο site της quanticdream.

links:
τα video - Jaunpur (3.6 MB) | Lahoreh (4.93 MB) | Qualisar (5.9 MB)
το παιχνίδι - Omikron: The Nomad's Soul

περισσότερα - @Gamespot
info - @wikipedia


Γνωστός παρανοϊκός, που βαριέται εύκολα και του αρέσουν οι αλλαγές, κι επειδή χάρηκα με τη σημερινή μου ανακάλυψη που μου θύμησε τα νιάτα μου (!), το χαμαιλεωblog μου ξανάλλαξε (πρώτη φορά είναι;).

Ελπίζω να βγάλει χειμώνα έτσι.

7 σχόλια:

θοδωρής είπε...

Νάσο, δεν αποφάσισα ακόμα αν με συνεπήρε περισσότερο το κείμενο ή η καινούργια σχεδίαση.

Εμείς, οι παντρεμένοι πατεράδες, πού να βρούμε χρόνο για τέτοια ωραία;

:)

Tero είπε...

Ξέρεις κάποιο καλό πρόγραμμα δημιουργίας γραμματοσειρών;

Έχω κάτι ιδέες για γραμματοσειρές, αλλα ποτέ δεν βρήκα το πρόγραμμα για να τις δημιουργήσω.

Tero

Dark Angel είπε...

Τι μου θύμισες ρε μαν... Ομικρον, Gabriel Knight. Exω να
παίξω γκειμζ από το Μιστ 2. Αλλες μουσικές. Αλλά το
καλυτερο απο όλα: Alone In The Dark 1&2. Μουσικές
που μόνο γάλλοι κάνουν. Γέρασα μαν. Που χρόνος για γκειμζ αλλά τώρα
που μου το θύμισες για να ξεσκονίσω τις ΔΙΣΚΕΤΕΣ! με το AITD.

Ζήτω το βινύλιο, ζήτω τα φλοπιζ...

Nassos K. είπε...

Θοδωρή,
νομίζω είναι η σχεδίαση ;)

Tero,
εχεις δοκιμάσεις το FontLab; Ειναι καλό πρόγραμμα, αν και ο σχεδιασμός γραμματοσειρών είναι πολύ δύσκολο αντικείμενο.

Angel,
πως το ξέχασα το AITD? Καλά που δεν πήρε ακόμη χαμπάρι το post ο Ονειρος. Σεντόνι θα γράψει ;)
Συμφωνω για τους Γάλλους. Ειδικά μετά το πιο προσφάτο Amerzone, εχουν 'ξεφύγει'!
Πλεον, που χρόνος για παιχνίδια; Κανα fifa με παρέα στο PS2 και πολύ μας είναι ;)

Ζήτω το βινύλιο, φέρτε πίσω τις 5 1/4!..
:D

Oneiros είπε...

Καλά που δεν πήρε ακόμη χαμπάρι το post ο Ονειρος.

..και πολύ άργησα' βασικά, δεν το ανακάλυψα τη μέρα που είδα την νέα αλλαγή (με γειά!), με τους τρελούς ρυθμούς που γράφεις.

Surprisingly, τα AITD μου ξέφυγαν, αλλά έχω να πω και γω τα δικά μου για GK και άλλα adventure series' I'll spare you the ..sheet, for now, though, για να πω μόνο ότι και μένα μου είχε κολλήσει το Nomad Soul για τους ίδιους ακριβώς λόγους (υπέροχη η γραμματοσειρά, personal favorite μετά τη Morpheus), καθώς επίσης και για το φοβερό για την εποχή βάθος πεδίου και την "βαριά" cyber-αστική ατμόσφαιρα. Η μυθολογία του ήταν ενδιαφέρουσα και τρομακτική, δεν κατάφερα ποτέ να το τελειώσω όμως, λόγω των σπαστικών fight subgames (το ξανατσίμπησα σκονισμένο σε τιμή ευκαιρίας πριν 2 χρόνια από τον Π''σωτηρίου και ακόμα δεν το έχω ανοίξει).

Oneiros είπε...

ΥΓ: Πρέπει οπωσδήποτε να βάλεις recent comments, γεννιούνται ένα σωρό ενδιαφέρουσες συζητήσεις και μένουν μισές...

Nassos K. είπε...

Εννοείται πως μπορώ να σε βοηθήσω να το 'ξεσκονήσεις' το Nomad's Soul.

Οσο για τα comments, τα είχα βγάλει αλλά μάλλον θα τα ξαναβάλω. Δεν μου φτάνει το blog. Forum θα ανοίξω.