Marianne Faithfull, The Salisbury Pub, London (1964)
Η κόρη της βαρώνης και εγγονή του... εφευρέτη του μαζοχισμού, έχει σημαδέψει όσο λίγοι άνθρωποι τη μυθική δεκαετία του 60. Δυστυχώς, τα ειδύλλιά της με διάφορους Rolling Stones και οι καταχρήσεις στις οποίες επιδιδόταν για πολλά χρόνια έχουν επισκιάσει τη μουσική της κληρονομιά, κρίμα επειδή είναι πολύ σημαντική.
Την ανακάλυψε ο μάνατζερ των Stones όταν ήταν ακόμη ένα τρυφερό μαθητούδι 16 ετών, οι Jagger / Richards την προικοδότησαν με την πρώτη της μεγάλη επιτυχία, «As Tears Go By», το πρόσωπό της έγινε εξώφυλλο σε περιοδικά αλλά και εφημερίδες, με τα σκάνδαλα της εποχής, και τελείωσε τη χρυσή δεκαετία σχεδόν κατεστραμμένη από τα ναρκωτικά και την ξαφνική φήμη.
Ποιος μπορούσε να φανταστεί ότι θα επέστρεφε δυνατότερη από ποτέ, στα 1979, με μια φωνή πολύ μακριά από τους παλιότερους αγγελικούς της τόνους, μια φωνή ραγισμένη, σημαδεμένη από τον καπνό, το ουίσκι και τις πληγές, που λίγο-πολύ μόνη της έκανε στον εαυτό της... Ήταν το άλμπουμ «Broken English», ένα συγκλονιστικό έργο μιας ώριμης καλλιτέχνιδας που δε δίσταζε να μαστιγώσει ό,τι την ενοχλούσε, του παλιού της εαυτού μη εξαιρουμένου. Η μουσική της αναγέννηση συνεχίζεται ως σήμερα. Έχει κυκλοφορήσει μια σειρά άλμπουμς τα τελευταία 20 χρόνια, με συνεργάτες υψηλού επιπέδου, από τους Dunbar / Shakespeare ως τον Nick Cave και την Polly Harvey, κανένα από τα οποία δεν είναι λιγότερο από εξαιρετικό.
Στις συναυλίες της βασίζεται στο υλικό αυτό, αλλά οι επιτυχίες της δεκαετίας του 60 είναι παρούσες, σε ενορχηστρώσεις και ερμηνείες που αρμόζουν στην ώριμη γυναίκα του σήμερα παρά στο νυμφίδιο του τότε. Όποιος έχει δει το βίντεο «Blazing Away» δε μπορεί να μην έχει μαγευτεί από την ερμηνεία του «As Tears Go By» ή του «Sister Morphine». Όποιος δεν την έχει δει ποτέ, θα εκπλαγεί από το πόσο μαγνητική και επιβλητική είναι η παρουσία της στη σκηνή.
Μύλος - Πέμπτη 14 Ιουλίου
από το city
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου