Την τελευταία δεκαετία κυκλοφόρησαν μόνο δύο δουλείες, το Ultra (1997) και το Exciter (2001). Πριν απ'αυτά τα δύο album ήταν το Songs of Faith and Devotion (1993). Προφανώς οι DM ήταν σε πρόγραμμα 4ετούς ανανέωσης κατά την διάρκεια των '90s. Μέχρι πρόσφατα ήμουν κολλημένος με το τριπλό DM Remixes 81-04. Λίγο καθυστερημένα αυτή τη φορά το Playing the Angel είναι εδώ και ευτυχώς λυτρώνει το συγκρότημα από τις κριτικές του -αντικειμενικά- κακού Exciter.
Αν είσαι fan του Smallville, πιθανό να είχες ακούσει το πρώτο single, το (πολύ καλό) Precious.
Τώρα μπορείς να τα ακούσεις όλα. Αν με ρωτάς πως μου φάνηκε, θα σου πώ κάπως μπερδεμένο album. Είναι αρκετά φρέσκο αλλά υπάρχει και σημεία που θυμίζει έντονα παλιότερες δουλειές, με χαρακτηριστικότερο το John the Revelator, που μοιάζει πολύ με το Pleasure, Little Treasure. Το album ξεκινάει με το A Pain That I'm Used To το οποίο είναι πολύ καλό αλλά θα μπορούσε να είναι των Nine Inch Nails. Ξεχωρίζει αμέσως το Precious (κι ας θυμίζει Enjoy the Silence) το οποίο ως τα Χριστούγεννα σίγουρα θα έχεις βαρεθεί να το ακούς στο ραδιόφωνο. Το Lilian είναι υπέροχο και θα παίξει επίσης πολύ σε barάκια, ενώ βάζω και στοίχημα πως θα το ακούσουμε σε κάθε είδους remix (trance, progressive, μπορεί κι από την Πρωτοψάλτη).
Πολύ καλές εντυπώσεις. Ακουσέ το.
1 σχόλιο:
Συμφωνω σε ολα εκτος απο το οτι το Εxciter ηταν κακο album.
Δημοσίευση σχολίου