Η Θεσσαλονίκη ήταν άδεια. Ήρεμη. Τρομαχτικά ήρεμη.
Επιστρέφοντας στο σπίτι το σκηνικό θύμιζε low-budget θρίλερ ελληνικής παραγωγής. Ωραία χρώματα αλλά καθόλου καλά πλάνα. Κάτι σαν επεισόδιο του "Εσύ αποφασίζεις" ή "Ανατομία ενός εγκλήματος" (quick time-575kb). Για αρκετές στιγμες δεν ακουγόταν τίποτα. Τίποτα. Μόνο ο Σταμάτης και ο Γρηγόρης άλλαξαν σκοπιά μερικές φορές μπροστά μου. Πολύ ησυχία. Την παράνοιά μου διέκοψε ένα παλιό λευκό Lada που πέρασε από το στενάκι. Εντάξει. Η πόλη ζει ακόμα.
Μάλλον ήπια πολύ.
6 σχόλια:
Oκέι, οκέι, το κατάλαβα:
στη Θεσσαλονίκη πίνετε πολύ.
Το είδα. Το είδα. Μού άρεσε. Μού άρεσε. Καλά ρε σύ και ψηλά ρεβέρ, στην Εγνατίας;
(Από το να πίνεις και να καταντήσεις σα κι εμένα, καλύτερα ν' ακολουθήσεις την έτερη συμβουλή στου Ζύpi, τον και πεύκος λεγόμενον. Κι αυτά που λές).
@Spyros:
Μια βόλτα από το free-codecs είναι πιο γρήγορη και πιο "ελαφριά". Σωστά;
@mor:
Στα λέμε. Δεν μας πιστεύεις.
@τραγί:
Που τα είδες τα ρεβέρ; Αν και ομολογώ πως οι κρεπάλες και το αλκοόλ επιρρεάζουν αισθητά τις ενδυματολογικές επιλογές μου.
Οσο για την συμβουλή, όταν πίνω καταντάω σαν... εμένα. Οπότε, ο,τιδήποτε άλλο δεν με τρομάζει ;-)
ps. το κόβω το θείο, όσο το crazy μου επιτρέπει.
Δεν τό 'χες γυρισμένο τα πανταλόνι;
Ασε τα vlog για κανέναν που δεν έχει παιδί. Ηρθε ο πελαργός ή ακόμα;
προς τι το πιώμα? εξαιτίας των γεννεθλίων?
χρόνια πολλά cm ;)
Δημοσίευση σχολίου