Κάτι ανάμεσα στον Hannibal Lecter και στο μέσω ιδιωτικό υπάλληλο...
Εκεί που ο Μαμαλάκης συναντά τον Tyler Durden. Οταν το μίσος και η όρεξη συνδιάζονται σε μια γαστριμαργική εμπειρία ενός αξέχαστου διαλλείματος για φαγητό.
Αυτή τη φορά όχι τόσο ευγενικά, αλλά πάντα με προσοχή και λεπτότητα, σήκωσα το μαχαίρι που κρατούσα ακόμα με το δεξί, και χάραξα μια γραμμή ακριβώς από το ένα άκρο του στόματος, γύρω από το μουστάκι, ακριβώς κάτω από τη μύτη, εκεί που αρχίζουν τα ούλα, ακολουθώντας το αλαβάστρινο μουστάκι μέχρι το άλλο άκρο του στόματος. Το αριστερό μου χέρι ήταν στη κατάλληλη θέση ώστε να αποφεύγει τις υγρές ριπές από το στόμα που εξακολουθούσε να μιλάει αλλά να πιάσει το κομμάτι που έπεσε σαν φλούδα από πορτοκάλι.Βεεμωθ, έχεις ξεφύγει αλλά γουστάρω.
I do wish we could chat longer, but... I'm having an old friend for dinner. Bye.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου