NextFest 2005
Ηρθε σήμερα (άγνωστη καθυστέρηση) στο γραφείο. Καλό τεύχος, μετά από 1-2 μήνες απογοήτευσης.
Πολύ ενδιαφέρον το ένθετο NextFest 2005 (δες το site εδώ), αλλά και το Time's Up, Einstein
Δευτέρα, Ιουνίου 13
Wired Ιουνίου
NextFest 2005
Ηρθε σήμερα (άγνωστη καθυστέρηση) στο γραφείο. Καλό τεύχος, μετά από 1-2 μήνες απογοήτευσης.
Πολύ ενδιαφέρον το ένθετο NextFest 2005 (δες το site εδώ), αλλά και το Time's Up, Einstein
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Δεν αντέχω στον πειρασμό να σχολιάσω το "time is up Einstein". Δεν ξέρω αν ο Lynds έβγαλε φράγκα από την όλη ιστορία, αλλά το μόνο σίγουρο είναι οτι η συνεισφορά του στο επιστημονικό corpus είναι μικρότερη απο αυτή του Harry Poter. Έριξα και μια ματιά στα paper που έχει στο site του. Πρόκειται για ωραίες ιστορίες, πολυ ενδιαφέρουσσες σκέψεις για κάποιον με φιλοσοφικές ανυσηχίες γύρω απ'τον φυσικό κόσμο, αλλά, ξανά, δεν πρόκειται για papers.
Επι τη ευκαιρία, η ιδέα οτι ο χρόνος (και ο χώρος) είναι σε μικροκλίμακα, διάκριτοι (αντί για συνεχείς) είναι παλιά όσο και ο Einstein. Το πρόβλημα είναι οτι κανείς δεν ξέρει τι να πεί μετά την εκφορά αυτής της ιδέας.
Κάθε χρόνο εμφανίζονται δεκάδες τέτοιοι τύποι που απο τα κολλέγια, τα λύκεια ή τα πρώτα έτη πανεπιστημίων, με τη βοήθεια μιας φαεινής ιδέας, "λύνουν" άλυτα προβλήματα, "ανατρέπουν θεωρίες" κλπ κλπ. Συνήθως ανατρέπουν και θεωρίες των οποίων το περιεχόμενο δεν γνωρίζουν. Το φαινόμενο είναι πολύ ενδιαφέρον από ψυχολογικής (και ενδεχομένως και από θεωρίας ΜΜΕ) άποψης.
Το οτι το θέμα είναι catchy αρκεί για τους συντάκτες του WIRE φαντάζομαι, αλλά γιατί δεν έκαναν τον κόπο να ρωτήσουν και κανεναν σοβαρό ακαδημαϊκό;
Α, τώρα είδα και τις άλλες τρείς σελίδες του άρθρου. Ο.Κ. ο τύπος θα βγάλει φράγκα. Το άρθρο μας λέει για όλους αυτούς τους σημαντικούς ακαδημαϊκούς με τους οποίους ο Lynds "ήπιε ένα καφεδάκι" και οι οποίοι του είπαν "να συνεχίσει την καλή δουλειά". Πλάκωσε και ο Dan Brown στο τέλος, και έδεσε το γλυκό.
"Η ακαδημαϊκή κοινότητα μπορεί ποτέ να μην τον αποδεχτεί", λέει ο αρθρογράφος, αλλά αυτό δεν του λέει κάτι απ'ότι φαίνεται.
Αυτό που μου δίνει στα νεύρα περισσότερο δεν είναι ο ίδιος ο τύπος αλλά η ορχήστρα των media που κεφαλαιοποιούν αυτό το υβριδικό φαινόμενο ανάμεσα στο discovery channel και τους popularized "πανεπιστημιακούς" που διεκδικούν κάθε χρόνο το βραβείο ξε-Poulitzer με τίτλους που αναπόδραστα περιέχουν την φράση "θεωρία των πάντων".
Sorry για την απομυθοποίηση και το έντονο ύφος, αλλά αυτή η μπίζνα ενοχλεί...
Οι συντάκτες του WIRED, σίγουρα κάτι παραπάνω θα ψάξανε πριν καταλύξουν σ'αυτό το άρθρο. Εκτός αν είναι απλά δημοσιοσχετίστικο (κάτι καθόλου παράξενο).
Η ακαδημαϊκή κοινότητα μπορεί ποτέ να μην τον αποδεχτεί, αλλά δεν πιστεύω πως τον ενδιαφέρει και πολύ. Το πολύ πολύ να γράψει κανένα σενάριο για χολιγουντιανή ταινία και μετά να χαθεί με αρκετά δολάρια παραπάνω στο λογαριασμό του.
Και δεν υπάρχει ζήτημα "απομυθοποίησης". Ολα αυτά είναι θεωρίες όσο και το σενάριο του Matrix ή του Time Travel. Ακόμη κι αυτά που θεωρούμε "αποδεδιγμένα" είναι απλά συμβιβασμοί με τον τρόπο που αισθανόμαστε και αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο.
Αυτά προς το παρόν, γιατί "πέρασε κι η ώρα" ;-)
Δημοσίευση σχολίου