In This World

Lordy don't leave me
All by myself

Good time's the devil
I'm a force of heaven

Lordy don't leave me
All by myself

So many time's I'm down
Down down

With the ground

Lordy don't leave me
All by myself

Whoa, in this world

Lordy don't leave me
All by myself

Σήμερα, άνοιξα την τηλεόραση και "έπεσα" πάνω στο videoclip του "In this World" του Moby από album "18". Μ'αρέσουν πολύ αυτοί οι μικροί εξωγήινοι που φτιάχνουν πινακίδες που γράφουν "Hello" και "Hola" και έρχονται στον πλανήτη μας προσπαθοώντας να έρθουν σε επαφή μαζί μας. Μα είναι μικροί και δεν τους δίνει κανείς σημασία. Και περίλυποι επιστρέφουν, με το μικρό τους διαστημόπλοιο, στον πλανήτη τους και φτιάχνουν μια πιο μεγάλη πινακίδα "Hello".

Δεν ξέρω αν αρκεί αυτό. Εχω την εντύπωση ότι όσο μεγάλη κι αν ήταν η πινακίδα δεν θα τους έδινε κανείς σημασία (ειδικά στην Ελλάδα). Γιατί ο καθένας είναι κάτοικος του δικού του πλανήτη, ζει το δικό του κόσμο, κυκλοφορεί βυθισμένος στη μιζέρια και στα προβλήματα του. Τα δικά του προβλήματα. Οχι του "πλησίον" ή της κοινωνίας. Αρκεί να ζει. Βήμα-βήμα, μέρα-μέρα.

Εχει δίκιο ο Λάκης Λαζόπουλος που γράφει στο Θέμα της Κυριακής: "Σαν σχολείο με κακούς καθηγητές, που δεν σου κάνει καρδιά να σηκωθείς από το κρεβάτι να πας, μοιάζει η χώρα αυτή. Βρίσκεις το κέφι το βράδυ, το ξαναχάνεις το πρωί."...."Να'μαι ο μόνος που περπατώ με αυτές τις σκέψεις στην πόλη;".

Μόνος ίσως δεν είναι, αλλά το μεγαλύτερο ποσοστό δεν νοιάζεται. Για τίποτα. Γιατί είναι θεατής ο Ελληνας (καλά το είπε η Κανέλη το πρωί). Δεν συμμετέχει. Δεν οργανώνει. Δε ζει. Βλέπει. Μόνο. Φυτοζωεί το πρωί σε μια δουλειά που δεν χωνεύει και περιμένει το λυτρωτικό καθημερινό "σχόλασμα" για να επιστρέψει στο σπίτι-καβούκι του και να γίνει θεατής. Οχι μονο τηλε-θεατής. Θεατής, ακροατής, αναγνώστης, καταναλωτής γενικά. Οχι δημιουργός. Οχι οργανωτής. Τίποτα. Ψηφίζει μόνος του στο σπίτι του. Μέσα του. Την άλλη μέρα ξανά δουλειά. Ουφ. Πήγε 3:00; Λυπάμαι κύριε, έχω ραντεβού με τη "Βέρα στο δεξί" και τις ειδησεις του star. Ασε που μπορεί να βγει και ο Περικλής και πρέπει να ψηφίσω.

Το γαμώτο είναι ότι αυτός ο τύπος είναι ευτυχισμένος. Η έτσι νομίζει; Οχι, όχι, είναι ευτυχισμένος. Κι εγώ γιατί χαλιέμαι για όλα αυτά; Γιατί χαλιέμαι για τους παπάδες; Για τον ΠΑΟΚ, την υποθαλάσσια αρτηρία και το metro.thessalonikis που δεν ξεκίνησαν ακόμα, για τα Σκόπια που τα αναγνωρίζουν ως "Μακεδονία", για το αν υπάρχουν εξωγήινοι, θεός ή για το αν ο DaVinci ήταν Grand Master των Σοφών της Σιών, για το Ευρω-Σύνταγμα, για τον Αρκτούρο και την Greenpeace, για τους δύο Ισραηλινους στρατιώτες που τραυματίστηκαν από πυρά Παλαιστινίων στη Χεβρώνα.

Μήπως να πάω για καφέ σήμερα και να μη δουλέψω; Λέω να πάρω και μια πίτσα-γίγας και να κάτσω να δω και τις 10 σαιζόν "Friends" (40 dvd που πήρα χθες), μέχρι να πέσω κάτω.

Αύριο βλέπουμε. Ισως έρθουν οι εξωγήινοι με τις πινακίδες "Hello".