Ντίο μιντέν.

ΓΚΡΙΚ ΦΟΥΤΜΠΟΛ

"...Πολλοί περίμεναν υπερθέαμα αλλά αποδεικνύεται πως συνέπεια και εργατικότητα, δύο αρετές ? σήματα κατατεθέντα της Εθνικής Ελλάδος, ήταν υπεραρκετά στοιχεία ώστε να τελειώσει η... δουλειά..."

Δεν με ενοχλεί η έλλειψη του θεάματος. Ο Ρεχάγκελ μας έμαθε το καλοκαίρι να περιμένουμε αποτελέσματα με μεθοδικό -και όχι εντυπωσιακό- ποδόσφαιρο. "Στρατηγική μας είναι να βάζουμε ένα γκολ περισσότερο από τον αντίπαλο", έχει πει σε μια συνέντευξη του. Το συνήθησα πλεον.

Αυτό που μπορώ να συνηθήσω είναι πως πάλι δεν γλυτώσαμε τα γιουχαρίσματα. (Ισως το γούσταρα κι όλας).

"...Οι φόβοι επαληθεύτηκαν και κατά την ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου της Αλβανίας, οι αποδοκιμασίες κάλυψαν τα πάντα. Ανά τακτά διαστήματα, ακούγονταν υβριστικά συνθήματα κατά των φιλοξενούμενων, ενώ δεν έλειψαν και οι... εμφύλιες διαμάχες, ανάλογα με το που κλίνει πολιτικά ο καθένας! Απίθανα πράγματα..."

Αλλά δεν είναι ηλίθια τα μικροεπεισόδια μετά τον αγώνα.

Μπορεί να μην παρατηρήθηκε ιδιαίτερη ένταση στους χώρους γύρω από την Ομόνοια μετά το τέλος του αγώνα της Ελλάδας με την Αλβανία, ωστόσο στα Εξάρχεια έκαναν την εμφάνισή του οι γνωστοί-άγνωστοι που δημιούργησαν επεισόδια στην περιοχή.

Στην οδό Ζαΐμη οι δράστες πέταξαν αρκετές βόμβες μολότοφ, ενώ στην Στουρνάρη έβαλαν φωτιές σε κάδους απορριμάτων και τους άφησαν καταμεσής των δρόμων. Μάλιστα, ορισμένοι πέταξαν πέτρες και καδρόνια στην είσοδο του αστυνομικού τμήματων των Εξαρχείων, ενώ μία μερίδα πέταξε βόμβες μολότοφ και έκαψε ένα ΙΧ έξω από τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ στην Χαριλάου Τρικούπη. Τα επεισόδια δεν σταμάτησαν μέχρι να επέμβουν αρκετές τον αριθμό διμοιρίες των ΜΑΤ.

Κατά τα άλλα, στην Πλατεία Κοτζιά όπου του ελληνικό κοινωνικό φόρουμ είχε στήσει γιγαντοθόνες, Ελληνες και Αλβανοί παρακολούθησαν σε πνεύμα συναδέλφωσης τον αγώνα.

Αυτό που κρατάω είναι η δήλωση ενός από του πιο ολοκληρωμένους παίχτες του χθεσινό αγώνα, Α.Μπασινά.

"Η νίκη απέναντι στην Αλβανία δε σημαίνει κάτι. Ακόμη έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε. Μετά τις αρχικές απώλειες, δεν έχουμε περιθώρια και ως εκ τούτου δεν σκεφτόμαστε κάτι διαφορετικό από τις νίκες. Σε ορισμένες στιγμές, είχαμε το νου μας και στο τι γίνεται στην εξέδρα"

Την σκαπουλάραμε χθες την σύραξη. Με επιρρέασαν για άλλη μια φορά τα ΜΜΕ και ήμουν σίγουρος ότι θα γίνει. Ελπίζω να βάλουμε μυαλό κάποια στιγμή (λες;). Το πιο αστείο είναι πως θέλουμε να διεκδικήσουμε το Euro2012. Ρε πάμε καλά; Εδώ ανεβάζουμε το ΦΠΑ στο 19% τα μεταξωτά βρακιά μας λείπουν; Κρατιέμαι να μην αλλάξω θέμα, αλλά θα επανέλθω.

Προς το παρόν, ραντεβού σε Κωνσταντινούπολη (4 Ιουνίου) και Πειραιά (8 Ιουνίου) με Τουρκία και Ουκρανία αντίστοιχα.


UPDATE: Ο Σάββας επέστρεψε απο την Πορτογαλία, σε ένα από τα καλύτερα κείμενα που διάβασα για το θέμα Ελλάδα-Αλβανία κλπ. έγραψε ο Αρκούδος.

Να σημειώσω εδώ (για να μην παρεξηγούμαι) ότι δεν είναι τόσο το γιουχάρισμα που με πείραξε. Η ατμόσφαιρα πολέμου και όχι γιορτής που δημιούργησαν κάποιοι με ενόχλησε. Τώρα που το σκέφτομαι καλά κάνανε και γιουχάρανε. Μέσα στο παιχνίδι είναι. Και στην Μεσογειακή νοοτροπία.

Και να σου πω και το άλλο; Και το πανό των Αλβανών στο πρώτο παιχνίδι "Εδώ δεν είναι Πορτογαλία", το θεωρώ πολύ έξυπνο. Οσο έξυπνα θεωρώ τα πειράγματα μεταξύ των ομάδων. Θυμάστε το αεροπλάνο που νοικιάσανε οι οπαδοί του ΠΑΟΚ στον αγώνα με τον Αρη, όταν έπεσε στη Β' Εθνική, και το οποίο πετούσε γύρω από το γήπεδο με ένα πανό "Εκεί, εκεί, στη Β'Εθνική";

Αυτά είναι ωραία. Τα γουστάρω ρε αδερφέ. Δεν μ'αρέσει το ξενέρωτο των Αγγλων που κάθονται με μια μπυρα και βλέπουν την ομάδα του τραγουδόντας "εεεε, αααα, οοοοο" και άλλα παιδικά τραγούδια. Αλλά δεν μπορώ και την καφρίλα. Μου χαλάει τη διάθεση.

Τι στα λέω; Αφού κι εσύ συμφωνείς. Ή όχι;